Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ Κατερίνης




Τελικά δεν είναι μόνο ο Τόλης!
Διότι αυτόν μας είπαν, αυτόν μας έδειξαν, αυτόν ξέραμε. Πέραν τούτου ουδείς. Και όσο να πεις μια αδημονία την είχαμε. Μια απορία και ένσταση κατοικοέδρευε στο μυαλό μας. Μόνο ο Τόλης; Όλα τα λεφτά είναι ο Τόλης; Αν είναι δυνατόν! Και λέγαμε! Δεν θα βγουν άλλα ονόματα;
Διότι όσο να πεις αφού δεν σε κυνηγάνε σημαίνει ότι δεν χρωστάς μεγαλοποσά. Άσε να πιάσουν τους μεγαλοοφειλέτες πρώτα, και μέχρι να έρθει η δική μας σειρά όλο και κάτι θα γίνει. Πρέπει να ελπίζουμε. Μπορεί να μας πέσει το λαχείο. Μπορεί να εμφανιστεί ως εκ θαύματος καμιά κληρονομιά εξ Αμερικής ή άλλης ηπείρου. Αν ελπίζεις όλο και κάτι μπορεί να γίνει. Διαφορετικά μας βλέπω να μας γράφουν και εμάς οι εφημερίδες.
Και να σου, που εμφανίστηκαν και έτερα ονόματα που κυνηγιόντουσαν για οφειλές μεγαλοποσών στο δημόσιο. Γνωστοί επιχειρηματίες, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, που κάποιος  χρωστούσε κοντά δυόμιση εκ. ευρώ, άλλος οκτώ εκ. ευρώ!!! Για όσους ζαλίζονται συνιστάται μισό ροζ χαπάκι κάτω από τη γλώσσα. Έτσι μπράβο, δεν είναι τίποτα. Θα συνέλθετε! Παροδικό είναι!
Μάλλον όταν χρωστάς πολλά δε φοβάσαι. Κάτι από δω, κάτι από κει όλο και μπορούσες, φαίνεται, να ξεγλιστράς. Ήταν έθιμο φαίνεται. Διότι εμείς από πού να ξέρουμε μεθόδους και μονοπάτια; Χρωστούσαμε ποτέ τέτοια μεγαλοποσά; Μερικές ψωροχιλιάδες μόνο, που με αυτές κοιμόμαστε και με αυτές ξυπνάμε.
Και άντε πάλι από την αρχή την επόμενη μέρα, μπας και βρεθεί καμιά κατάσταση για να το μειώσουμε. Διότι τα χιλιάρικα εξοφλούνται πιο δύσκολα από τα εκατομμύρια!!! Διότι τόσο καιρό, αυτό ήτο κατανοητό και εφαρμόσιμο στη γλυκιά πατρίδα. Μέχρι που έσκασε κανόνι και ησυχάσαμε.
Ησυχάσαμε, τρόπος του λέγειν δηλαδή, διότι φωτιά στα μπατζάκια μας και άντε να σωθούμε. Διότι αργά το πήραμε χαμπάρι και η φωτιά προχώρησε και δεν θα μας μείνει ούτε σώβρακο. Γι αυτό λοιπόν κανονίστε. Βάλτε στην άκρη κανένα μαγιό. Όσο παλιά και να είναι βάλτε τα στην άκρη. Θα χρειαστούν για να έχουμε να αλλάζουμε!
Όλη μέρα τι θα κάνουμε; Θα προσπαθούμε προσαρμογή στο περιβάλλον.
Η θάλασσα κοντά είναι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου