Άντε, του χρόνου πάλι!
Έτσι είναι αυτά, ετήσια. Κάθε χρόνο κάνουν τον κύκλο τους
και εμφανίζονται πάλι από την αρχή. Πώς λέμε ετήσιος χορός των απανταχού… τάδε!
Πώς λέμε ετήσια έκθεση πεπραγμένων και τελεσθέντων υπέρ …βάλτε ό,τι θέτε! Όλο
και κάτι θα κάτσει. Αν όχι όλα, κάτι τέλος πάντων θα δέσει.
Διότι μια πλήρη και ξεκάθαρη εικόνα δεν έχουμε. Έχει
παράσιτα, θολή εικόνα και έτσι δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα. Βλέπεις μόνο,
μια στρατιά ευρώ, μια παράλληλη περιπλάνηση ακινήτων από την μια μεριά της
χώρας στην άλλη, άντε και κάτι ολίγα στην αλλοδαπή …και αυτό είναι όλο.
Διότι όταν έχεις χαμηλό άι κιου δεν μπορείς να τα καταλάβεις
όλα αυτά. Χάνεσαι, διότι όλα αυτά σε βάζουν και σκέφτεσαι. Και μπορείς να
σκεφτείς; Δεν μπορείς. Διότι δε σε κόφτει. Πώς να αντιληφθείς τι γίνεται
τριγύρω σου;
Και αναρωτιέσαι! Βρε, μπας και είμαι βλάκας; Βρε, μπας και
είμαι λίγο ηλίθιος; Και κοιτάς το βιβλιάριο σου, μπας και δεν το έχεις
θεωρημένο. Διότι, όσο να ‘ναι, αρχίζεις και πιστεύεις ότι …πού θα πάει; Θα τον
χρειαστείς! Το γιατρό, ντε!
Πόσοι δεν είναι αυτοί που αναρωτιούνται μετά την πρώτη
έκπληξη του πακτωλού, αν τα αστράκια πηγαινοέρχονται μια από εδώ, μια από
εκεί! Στην αρχή σου ‘ρχεται μια ανάποδη κατακέφαλα και μόλις
αρχίζεις και συνέρχεσαι αρχίζεις να σκέφτεσαι. Και εδώ είναι που αρχίζουν τα
δύσκολα.
Διότι υπάρχει μια τεράστια απόσταση μεταξύ του “έσχες” και
του “πόθεν”. Και άντε να τρέξεις, να δεις το ένα, να πας στο άλλο και
τούμπαλιν! Ε! δεν είναι ζωή αυτή με τόσο τρέξιμο! Ποιος θα μας κάνει τον Βέγγο;
Διότι έχουμε όλα τα άλλα, να αρχίσουμε να τρέχουμε και έξτρα; Θα πέσουμε!
Κάπου δεν βγαίνει το “πόθεν”! Ίσως θέλει υψηλά μαθηματικά,
προχωρημένα οικονομικά και όσο να πεις το ρετιρέ είναι ακατοίκητο. Δεν βγάζεις
άκρη. Αλλά δεν πρέπει να βγάλουμε μια άκρη; Να αντιληφθούμε και εμείς οι
πληβείοι περί των οικονομικών;
Μετεξεταστέοι θα μείνουμε;
Στο νηπιαγωγείο μια ζωή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου