Καιρός ήταν!
Άναψε το πράσινο φως και θα περάσουμε απέναντι. Στο απέναντι πεζοδρόμιο. Από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο δεν πάμε; Διότι κάθε φορά περιμένουμε το πράσινο φως για να περάσουμε απέναντι. Αυτό κάνουμε κάθε φορά. Αλλάζουμε πεζοδρόμιο… Ζωή να ‘χουμε! Και παπούτσια…
Τόσες μέρες μας έφαγε η ορθοστασία να περιμένουμε να ανάψει το πράσινο φως. Και άναψε! Πώς άναψε, ένας Θεός το ξέρει! Έπεσαν οι περιβόητες υπογραφές; Η κοινή λογική αυτό λέει, αλλά τίποτα δεν έγινε γνωστό! Μάλλον, για να ανάψει το πράσινο φως…! Τόσες μέρες κοκκίνισε το μάτι μας.
Και τώρα που θα πάρουμε τα λεφτά τι θα τα κάνουμε; Άλλο βάσανο κι αυτό. Διότι οι υποχρεώσεις τρέχουν και όποιον πάρει ο χάρος. Να μην πάρουμε καινούρια παπούτσια του παιδιού; Αυτά που έχει να! κάτι τρύπες μετά συγχωρήσεως! Τέλειωσε και το λάδι! Να μην πάρουμε και δυο τενεκέδες λάδι; Χειμώνας έρχεται, δεν θέλουμε να πορευτούμε;
Άσε που η Μοιραράκη έχει κάτι καλές προσφορές… Κανά δυο χαλιά ό,τι πρέπει θα ήταν. Θα τα βάλουμε στην αποθήκη και δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Μπορεί να χρειαστεί να τα μοσχοπουλήσουμε και να βγάλουμε το κάτι τις μας! Πρέπει να κοιτάξουμε και τις επενδύσεις μας.
Διότι από ό,τι προβλέπεται από εδώ και πέρα θα περιμένουμε κάθε φορά ένα πράσινο φως που θα μας δίνει λεφτά! Και θα ξέρουμε ότι όταν βγαίνει το κόκκινο φως θα είμαστε σε κατάσταση αναμονής. Ακίνητοι και μετέωροι…
Από εδώ και πέρα, και μέχρι πότε δεν ξέρουμε, μόνο δυο χρώματα θα διαφεντεύουν τη ζωή μας. Πράσινο και κόκκινο. Και αναλόγως θα κανονίζουμε. Στο πράσινο θα πηγαίνουμε στα μπουζούκια, θα βγαίνουμε στην αγορά και στο κόκκινο θα λουφάζουμε σε χειμερία νάρκη κάτι σαν πολικές αρκούδες. Διότι θα πρέπει να κάνουμε οικονομία και στη θέρμανση. Και θα τρώμε από πάνω μας…
Μέχρι να μείνει πετσί και κόκαλο!
Διότι πότε θα προλάβουμε να τα επιστρέψουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου