Μας λυπήθηκε ο Θεός!
Από εδώ το πήγε από εκεί το πήγε, να! μια άσπρη μέρα. Να
ανοίξει λίγο το μάτι μας. Να ασχοληθούμε λίγο με τον καιρό. Διότι πάντα οι
συζητήσεις για τον καιρό είναι οι μόνες που δεν καταλήγουν ποτέ σε διαφωνίες
και τσακωμούς. Κάτι ξέρουν οι Εγγλέζοι που η πρώτη συζήτηση που κάνουν είναι
για τον καιρό. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Το ίδιο και εμείς. Λίγο το έχεις να ξεχάσεις την μαυρίλα που
πλανάται πάνω από τα κουρασμένα μας κεφάλια; Απλώνεις τη ματιά σου, και χάνεται
στο άπειρο λευκό. Και τα ξεχνάς όλα.
Είναι κάτι σαν χειμερινές διακοπές. Δεν πα να καίγεται το
πελεκούδι; Χιόνι έξω, χιονοπόλεμος. Ένα μικρό διάλλειμα ανάπαυλας. Ξεχνάς και
το πετρέλαιο που καις, ξεχνάς και τη φωτιά στο τζάκι που ροκανίζει τα
ευρουλάκια σου και χάνεσαι στα χιονοδρομικά μεταξύ Γκστάαντ και Ελατοχωρίου!
Ποιος δίνει σημασία στις συζητήσεις, στις διαπραγματεύσεις
και στις αποφάσεις. Εδώ, τώρα να απολαύσουμε την άσπρη μέρα που μας προέκυψε
διότι ποιος μπορεί να μας πει, πότε θα ξαναδούμε. Και να μας πούνε θα το
πιστέψουμε;
Εκτός και αν είναι η μοναδική, η πρώτη και η τελευταία άσπρη
μέρα που αντικρίζουν τα μπιρμπιλωτά ματάκια μας. Και σου λέει, άσε να χαρούνε
τα παιδάκια. Πότε άλλοτε θα την ξαναδούν ; Διότι η σύγχρονη εργατική νομοθεσία
αυτό επιβάλλει. Πρώτα διακοπές και μετά εργασία. Αφού την δικαιούνται, δεν την
δικαιούνται; Τι στην αρχή, τι μετά; Το ίδιο είναι. Όχι, τίποτα άλλο δηλαδή,
αλλά θα ξεκινήσουν με μεγαλύτερη όρεξη τη δουλειά. Και να μετά η αντιστροφή του
κλίματος. Να δεις που θα εξαφανιστεί και η ύφεση στο πιτς φιτίλι!
Αυτές είναι σωστές αποφάσεις, όχι τα άλλα. Μειώσεις και
κουραφέξαλα!
Το παν είναι να βρεις το σφυγμό του εργαζόμενου. Διαφορετικά
το έχασες το παιχνίδι. Θα είναι κάτω από κανένα μπαλκόνι και θα σου σέρνει τα
εξ αμάξης!
Και άντε μετά να ψάχνεις τον κηδεμόνα του να τον μαζέψει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου