Πόσα χάπια να πάρουμε;
Υπάρχει κίνδυνος αν υπερβάλουμε στη δόση να πάθουμε κάτι;
Από την άλλη πάλι, δεν μπορούμε να αντέχουμε τέτοια παράκρουση προσωπικότητας
και να τραβολογιόμαστε πότε από δω και πότε από κει! Διότι πόσο να αντέξουμε
πια; Και σε ποια ουρά να σταθούμε; Πόσες ώρες ορθοστασία για να μας δει ένας
γιατρός; Διότι είμαστε στο τελευταίο στάδιο. Παρακάτω δεν έχει. Έχει μεν, αλλά
ας μη το συζητήσουμε. Δεν είναι και το καλύτερο. Δεν μπορούμε όμως και να
καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Θα οδηγηθούμε σε μια
φαρμακευτική κάλυψη; Μέχρι πότε;
Πόσο διαφορετικά να αντιμετωπίσουμε το ήταν δεν ήταν; Μίλησα
δεν μίλησα; Ανέφερα δεν ανέφερα; Έχουμε πρόβλημα επικοινωνίας και αντίληψης.
Χρειαζόμαστε κατεπειγόντως ιατρική περίθαλψη. Και μάλλον ψυχιατρική τοιαύτη.
Διότι δεν καταλαβαίνουμε. Πάρτε το χαμπάρι. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το ένα
από το άλλο. Διότι ένα μαύρο, μπορεί να φαίνεται μαύρο αλλά και μπορεί να μην
είναι. Διότι εμείς το βλέπουμε έτσι. Μπορεί στους άλλους να φαίνεται άσπρο.
Εξαρτάται από ποια πλευρά το χτυπάει ο ήλιος. Και αν εμείς το βλέπουμε από την
μεριά που πέφτει η σκιά, δεν μας φταίει κανείς που το βλέπουμε μαύρο. Ελάτε από
την απάνω ραχούλα να δείτε καλύτερα.
Πάντως και από την απάνω ραχούλα πάλι μαύρο είναι. Πώς
μπορεί να αλλάξει ένα χρώμα; Και με σκιά και χωρίς σκιά το χρώμα παραμένει το
ίδιο, δεν μπορεί να αλλάξει. Βρε μπας και έχουμε οφθαλμολογικό πρόβλημα; Σε
πόσες ειδικότητες πια να τρέξουμε; Όλη μέρα στους γιατρούς; Και ποιος θα μείνει
να δουλέψει για το καλό της ανάπτυξης;
Άσε που όταν έχεις δυσκολία αντίληψης έχεις πρόβλημα και
στην απλή αριθμητική. Πού πάμε, τότε; Πού βαδίζουμε; Ποια ανάπτυξη να
πορευτούμε όταν στην απλή αριθμητική έχουμε πρόβλημα; Διότι η ανάπτυξη
χρειάζεται πιο βαριά μαθηματικά. Βρισκόμαστε σε μια ανίατη κατάσταση προφανώς!
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Πρώτα ήταν μερικοί, μετά έγιναν
κάνα δυο, μετά ένας, για να καταλήξει ο κανένας. Με επί πλέον επεξηγήσεις ότι
πότε δεν αναφέρθηκε ότι ήταν βουλευτής!
Πώς να μεταφράσουμε λοιπόν “ …αυτό πού λέμε και που εννοούμε
πολιτικό κόσμο, εγώ, έναν ή μία διαπίστωσα ότι έβγαλε 1.000.000 ευρώ τον
περσινό δραματικό Μάη του 2011. Σε ποσοστό στους 300, είναι ένας στα 300…”;
Ο εγκέφαλος σε ημιθανή κατάσταση. Δεν προλαβαίνουμε ούτε
ραντεβού να κλείσουμε.
Οξυγόνο γρήγορα! Οξυγόνο; Θα αστειεύεστε βέβαια! Εδώ, δεν
έχουμε μπουκαλάκια για γενική αίματος. Τα κουβαδάκια σας και σε άλλη παραλία.
Και μια και το έφερε η κουβέντα, η Αυστραλία έχει κάτι
παραλίες!
Μούρλια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου