ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην Εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Άρχισε το αεράκι να σκαμπανεβάζει το καράβι.

Να κινείται, να λικνίζεται, πάνω στο κατάστρωμα να παρατηρείται μια κινητικότητα, να τρέχουν πάνω κάτω και να μαζεύονται γνώμες και ιδέες περί του καλλωπισμού και του καθωσπρεπισμού του καταστρώματος. Και φυσικά μια γερή φασίνα με δυνατές τρίχινες βούρτσες για να εξαλείψει και τα παραμικρότερα υπολείμματα από το προηγούμενο ταξίδι.

Ένα ταξίδι ταλαιπωρημένο που εξάντλησε επιβάτες, περιδίνησε στομάχια και αφυδάτωσε ευχές και όνειρα. Και χωρίς την παραμικρή ενοχή περιγέλασε τα άδεια σακιά να περιφέρονται σαν σκιές πάνω στο ανταριασμένο δάπεδο. Ανοιχτές καταπακτές και το κάθε δυνατό κούνημα να αρπάζει και να εξαφανίζει.

Μια καινούρια εικόνα αναζητείται, μια σωστή οργάνωση του πληρώματος οργανώνεται για την εύρυθμη λειτουργία της πορείας. Σχεδίαση επί χάρτου για την αποφυγή σκοπέλων, ύφαλων και αχαρτογράφητων βραχονησίδων. Το ταξίδι απρόβλεπτο αν και εν πολλοίς προβλέψιμο και αναγκαίο. Αναζητούνται πλήρωμα και καπετάνιοι. Οι θέσεις των ταξιδιωτών συμπληρωμένες προ πολλού και κατοχυρωμένες από γεννήσεως.

Απορημένα πρόσωπα των επιβατών εάν η αναγκαστική συμμετοχή θα συμβάλει στην επιτυχία της κρουαζιέρας. Διότι ο προγραμματισμός της πορείας δεν αναγράφεται στα φυλλάδια πορείας. Πηγαίνοντας και βλέποντας.

Είναι ανεξάντλητα γραφικό και ευτελές το πόσο φαινομενικά τέλεια λειτουργούσαν οι πορείες του ταξιδιού όλα αυτά τα χρόνια. Διότι η απρόβλεπτη λήξη του ταξιδιού έκρυβε όλη την ανεξάντλητη μαγεία του. Την κατάληξη των επιβατών στα σκλαβοπάζαρα της  Δύσης!

Η θειά μας η Αμερσούδα έβγαλε το κεφάλι της ξαφνικά από το φινιστρίνι. Κατεβάστε με, είπε. Αρνούμαι να ταξιδέψω. Τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής είναι καλύτερα, φώναξε. Δεν γίνεται, της απαντούν. Οι μηχανές πήραν μπρος. Είμαστε στο πέλαγος. Δεν μπορεί κανείς να φύγει. Είχε ήδη αντιληφθεί, αν και αργά, ότι τόσα χρόνια το καράβι την ταξίδευε σε ανοργάνωτα ταξίδια, χαμένα σε επικίνδυνες διαδρομές. Φέρτε μου τον καπετάνιο. Θέλω να κατέβω. Αλλά κανείς δεν της έδινε σημασία. Όλοι ήταν απασχολημένοι με την ανάγνωση και εμπέδωση των υποχρεώσεων των επιβατών από το φυλλάδιο που διανεμήθηκε μετά την επιβίβαση. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού όλα έπρεπε να εφαρμοστούν. Το πλήρωμα άφαντο για να συμμετάσχει στις τακτικές ωριαίες συσκέψεις. Από το ραδιόφωνο ακουγόταν άσμα ηρωικό και πένθιμο: Ήταν ένα μικρό καράβι (δις)  που ήταν α…α…αταξίδευτο…

Και μετά τι;

Θα φαίνεται ή θα είναι;