Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Φωνές, πολλές φωνές, αμέτρητες φωνές!
Από τη μια. Από την άλλη, φωνή βοώντος εν τη ερήμω!
Πουθενά δεν υπάρχουν ιδρωμένα αυτιά, όλα καθαρά, πεντακάθαρα ατενίζουν ένα λαμπρό φθινοπωρινό ήλιο που καλά κάνει και κρατεί. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι όλα είναι μια γευστική πανδαισία που επιβάλλεται αφιλοκερδώς στο κουρασμένο μας μυαλό. Που ακολουθεί την πεπατημένη οδό, σύμφωνα με τα διατεταγμένα. Απλώς, θα μείνει μια απρόσμενη κούραση και ένα συνεχές ντελίριο συναντήσεων γνωστών και αγνώστων να περιφέρονται και να ομιλούν επί παντός επιστητού.
Το θέμα δεν είναι να περιφερόμαστε ως πλανόδιος επαρχιακός θίασος του περασμένου αιώνα αλλά να αποκτήσουμε δική μας ανεξάρτητη και οικονομικά εύρωστη θεατρική αίθουσα. Το οποίον φαίνεται αδύνατον και γεωμετρικά απραγματοποίητο.
Δεν υπάρχει σαφής εικόνα ότι η χώρα οδεύει ολοταχώς και αισίως στον ίσιο δρόμο. Λικνίζεται, όπως είθισται, έμπροσθεν υποψηφίων ενδιαφερομένων για να γαληνέψει τη ψυχή της. Κάτι που έχει μάθει καλά εδώ και ατελεύτητες δεκαετίες και επαναλαμβάνει αφειδώς και με πλήρη ειλικρίνεια. Μόνοι μας, όχι!
Στοιχειοθετώντας τις αποκαλύψεις, που κατά τίνα μαγικό και πάλι τρόπο βρίσκουν το φως της ημέρας σποραδικώς, τους τελευταίους μήνες αλλά και τους προηγούμενους μήνες και γιατί όχι και χρόνια, διακρίνουμε ότι η κάθε ανακάλυψη-αποκάλυψη πάει πακέτο και με μια χελωνίστικη βραδυπορία διαλεύκανσης. Εν μέρει υπάρχει και ένα δίκιο. Διότι δεν είναι πλέον της μόδας το πάλαι ποτέ απορρυπαντικό ROL που έκανε τα λευκά λευκότερα!
Και γίνεται ένα πατιρντί, πατείς με πατώ σε και όπου φύγει φύγει. Διότι την πληρώνουν πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι. Ενώ οι απαράλλακτα αντίθετοι ζουν και τον κόσμο κυριεύουν.  Προφανώς δεν το έχουμε πάρει είδηση ότι δεν θέλουμε να κυβερνηθούμε κατά πως πρέπει. Θέλουμε να ακολουθήσουμε τη δική μας πεπατημένη που μας αρέσει, μας ταιριάζει, μας βολεύει.
Ήρθε και η Αγγέλα! Και τι έγινε; Μηδέν από μηδέν, μηδέν!
Και επισήμως, συνεχίζουμε να είμαστε ευρωπαϊκή χώρα. Στα χαρτιά!
Διότι μια χώρα με κατοίκους που έχουν χαρακτηριστικά άλλης χώρας, δε λέει!
Μαύρισε πια και το μάτι μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου