Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Τα ‘μαθες φαντάζομαι!
- Έμαθα και πολλά μάλιστα! Από πού να κρατηθώ για να τα εμπεδώσω! Χαράς ευαγγέλια. Δόσεις από εδώ, διευκολύνσεις από εκεί, μειωμένες δόσεις παραπέρα, μειωμένες αυξήσεις στο ηλεκτρικό, όχι φορολογική δήλωση των δεκαοκτάρηδων, ύφεση μόνο για το 2013, διαφορά θα δούμε από το 2014, δεν χρειάζονται άλλες μειώσεις και χαράτσια διότι τα πήγαμε καλά… Τι άλλο να ζητήσουμε; Γιατί πλέον να παραπονιόμαστε; Πάραυτα να τρέξουμε να ανάψουμε ένα κεράκι στην Παναγιά την Ελεούσα, να κάνουμε κανένα ευχέλαιο, διότι τέλος… επιτέλους θα αρχίσουμε να βλέπουμε μια άσπρη μέρα. Καλά, μη φανταστείς από μαύρη κατευθείαν άσπρη, έχουμε να διανύσουμε και τις αποχρώσεις του γκρι. Δεν μπορεί η μετάβαση να γίνει κατευθείαν. Υπολόγισε και το ψυχολογικό σοκ από την μια κατάσταση στην άλλη! Είχαμε τις παρενέργειες από την πτώση στα χαμηλά, μην έχουμε και τίποτα υψοφοβίες τώρα. Διότι εκεί που είχαμε συνηθίσει τη φτώχεια μας και τη μιζέρια μας… νάσου και οι αναγγελίες… Ε! ρε γλέντια!
- Μα δε σου λέω εγώ για αυτά!
- Για τι μου λες; Δεν είναι αυτά βασικά και ουσιώδη;  
- Ναι, δε λέω, είναι…, αλλά σου λέω για τα δωράκια!
- Ποια δωράκια; Τι δωράκια; Αυτά τα διαφημιστικά που δίνουν οι εταιρείες;
- Όχι, βρε παιδί μου! Τα άλλα, αυτά που δίνονται προς έκφραση ευγνωμοσύνης!
- !!!
- Δεν κατάλαβες!
- Όχι!
- Να ρε παιδί μου, πώς να στο πω, όταν για παράδειγμα θέλω να σε ευχαριστήσω για κάτι που έκανες…, κάπου με βοήθησες…, πως το λένε..
- Ε! Σου λέω ευχαριστώ…
- Μόνο ευχαριστώ; Δεν φτάνει. Χρειάζεται ένα δωράκι…
- Μη μου πεις ότι εννοείς αυτό που εννοώ! Κατάλαβα!
- Δόξα τω Θεώ, πήρε μπρος η μηχανή!
- Ε, να μπορεί να είναι και νόμιμο, αλλά προς Θεού όχι το φακελάκι, αυτό είναι παράνομο και συνεχίζει να είναι… Ένα δωράκι, έτσι συμβολικό. Αυτό δεν συνιστά δωροδοκία…
- Καλά τα λες, αλλά δεν πρέπει να βγάλουν και μια λίστα με τα δωράκια μέχρι που μπορεί να φτάσει ο καθένας; Ανάλογα με το τι μπορεί ο καθένας, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες του καθενός. Μπορεί για παράδειγμα να φέρω κάνα δυο κότες από το χωριό, γιατί αυτά μπορώ μόνο, δεν μπορώ παραπάνω. Ο άλλος όμως μπορεί να έχει το κάτι τις  του και να φέρει κάτι περισσότερο, μπορεί να είναι λάρτζ (sic) και να χώσει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Άλλος, μπορεί να του περισσεύουν τα ακίνητα και να θέλει να δώσει κανένα ακίνητο σαν πεσκέσι. Τα έχω πολλά, βρε παιδί μου, και τα μοιράζω. Και τι μπορεί να είναι ένα φτωχοδιαμέρισμα από τη μεγάλη συλλογή ακινήτων που διαθέτω. Συμβολικά το δίνω, βρε παιδί μου! Δεν μπορεί να είμαστε όλοι το ίδιο. Άλλο η πλέμπα, άλλο εμείς!  Τι δωράκια και χαζά. Άμα κάνεις δωράκι να κάνεις! Τσιγκουνιές θα κάνουμε;
- Δε μου λες; Τα μπρελόκ συγκαταλέγονται στα δωράκια ευγνωμοσύνης;
- Εξαρτάται! Αν έχουν και κανένα κλειδί, ακόμα καλύτερα!


Υ.Γ Θα ήθελα και από αυτό το βήμα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση “Ο Βασίλης Μόσχης γράφει…” στα πλαίσια των ΕΑΡΙΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ 2013. Ακόμη, την ΕΣΤΙΑ ΠΙΕΡΙΔΩΝ ΜΟΥΣΩΝ για την πρόσκληση συμμετοχής μου στις εκδηλώσεις και τους ομιλητές, Πηνελόπη Τζιώκα, Σοφία Βόικου και Χρήστο Γιαννούλη για τα καλά τους λόγια που με συγκίνησαν  ιδιαίτερα. Σας ευχαριστώ πολύ.                

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου