Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Καλώς τα παλικάρια!
- Ποια παλικάρια εννοείς;
- Όλοι παλικάρια δεν είμαστε; Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Και εμείς παλικάρια είμαστε που δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο, και οι άλλοι που ξέρουν τι θα γίνει, και αυτοί πάλι παλικάρια είναι! Γέμισε ο ντουνιάς!
- Καλά εμείς δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο και περπατάμε στα τυφλά! Οι άλλοι που ξέρουν, τι να ξέρουν;…
- Βρε, και αυτοί δεν ξέρουν, αλλά τουλάχιστον έχουν και κάποιο φράγκο για να ανταπεξέλθουν… Διότι αν τα έχεις είναι σαν να ξέρεις, και άμα ξέρεις δεν βαδίζεις στα τυφλά σαν και μας. Δεν πρόκειται να πέσουν πάνω στον καναπέ. Ξέρουν το δρόμο, στρίβουν από δω, στρίβουν από κει και φτάνουν στην εξώπορτα, χωρίς να χτυπήσουν σε καμιά γωνία και να ανοίξει κανένα ρουθούνι.
- Ενώ τώρα θες να πεις…
- Ότι πάντα αυτοί που είναι επάνω, είναι πάντα επάνω, βρέξει χιονίσει, και αυτοί που είναι κάτω, είναι πάντα κάτω, βρέξει χιονίσει. Και άντε μετά να βγεις από τις λάσπες! Μέσα εκεί ήσουν και μέσα εκεί παραμένεις!
- Εσύ κάτι θες να πεις… δεν μου το βγάζεις από το μυαλό! Κάπου το πας!
- Μόνο του πάει. Μη σου πω ότι άλλοι το πάνε…
- Για λέγε, για λέγε… μου φαίνεται ενδιαφέρον!
- Ψάχνουν να βρουν, λέει, όσους τα έφεραν πίσω γιατί σου λέει θα μας τσιμπήσουν, μας πήραν χαμπάρι, και το τσίμπημα θα είναι θανατηφόρο. Τα έφεραν, το λοιπόν, με άκρα του τάφου σιωπή και όλα μέλι γάλα. Αλλά τώρα πάνε να τους χαλάσουν την κρέμα, διότι μάλλον το γάλα ήταν ξινισμένο και μάλλον κόπηκε, για αυτό καθυστέρησε και το βράσιμο,  τι να σου πω, θα δείξει…
- Εμ, δεν μου τα λες ξεκάθαρα, δεν έβγαλα και πολλά πράγματα από αυτά που μου είπες. Κάντα πιο λιανά. Να βγάλω καμιά άκρη…
- Κρατάς μυστικό;
- Αφού σου λέω τάφος!
- Άκου λοιπόν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου