Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν ξέρω τι να πω!
- Σαν τι δηλαδή; Τι θες να πεις;
- Πολλά και τίποτα!
- Εκφράσου ελεύθερα!
- Δεν μπορώ!
- Γιατί; Ντρέπεσαι;
- Δεν είναι θέμα ντροπής! Είναι θέμα λογικής! Κάτι μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης, ένα πράμα! Κάτι μεταξύ λογικού και παράλογου!
- Οχ! Θα αρχίσεις τις φιλοσοφίες σου πάλι! Αναρωτιέμαι που βρίσκεις την όρεξη με τόση ζέστη!
- Δηλαδή, εσύ με τη ζέστη δεν σκέφτεσαι; Δεν λειτουργεί το σύστημά σου;
- Δεν είπα κάτι τέτοιο, αλλά άσε να έρθει Σεπτέμβρης πρώτα, να ξεκινήσουν τα πρωτοβρόχια…
-Α! Εσύ είσαι της ποιητικής σχολής! Αυτό που λέει ο ποιητής, με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι!
- Α! Γεια σου!
- Δεν είναι έτσι τα πράματα, όμως, τώρα! Ειδικά τώρα! Οι εξελίξεις, τουλάχιστον οι λεκτικές, τρέχουν! Τι τρέχουν… καλπάζουν!
- Καλά, τότε! Λέγε! Σ’ ακούω!
- Δεν ξέρω τι να πιστέψω! Από τη μια μαθαίνω ότι το …επίδομα αλληλεγγύης θα τραβήξει μέχρι και το ’16. Που τι σημαίνει αυτό; Κλάφτα Χαράλαμπε! Διότι δεν είναι μόνο αυτό… είναι και τα άλλα… είναι κι άλλα… Αναρωτιέμαι πώς θα βγάλουμε άκρη… Από την άλλη, διαβάζεις, αν θα γίνω κυβέρνηση οι μισθοί και οι συντάξεις θα επανέλθουν όπως στους παλιούς καλούς καιρούς, χώρια που θα προσλάβω όλους τους απολυθέντες… Και αναρωτιέμαι. Ποιος έχει δίκιο;
- Τι δίκιο να βρεις δηλαδή;
- Το δίκιο μου! Το δικό μου! Διότι πάλι ο χαμένος είμαι εγώ! Που χρειάζομαι αλληλεγγύη, αλλά δεν μου την δίνει κανείς! Και εγώ θέλω για να πληρώσω το επίδομα!
- Α! Καλά! Σε χτύπησε η ζέστη!
- Όχι, ρε φίλε, αλλά όταν ακούω αυτά, τι συμπέρασμα μπορώ να βγάλω;
- Τι συμπέρασμα;
- Ότι ο ένας μου λέει ότι δεν υπάρχουν λεφτά και ο άλλος ότι υπάρχουν, έτσι δεν είναι;
- Σα να ‘χεις δίκιο!
- Άρα; Πόσο να με χτύπησε η ζέστη;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου