Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Παρουσίαση βιβλίου | Η Χριστίνα Σιδηροπούλου έγραψε για το "ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ"



ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΣΧΗ «ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»
ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Δ. ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013


κυρίες και κύριοι καλημέρα σας...
θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι είναι ένα υπέροχο πρωινό για αλήθειες... πόσο μάλλον όταν αυτές φέρουν την υπογραφή του Βασίλη Μόσχη.
Καταρχήν επιτρέψτε μου να πω ότι είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να συμμετέχω στο πάνελ της παρουσίασης και του 2ου βιβλίου του Βασίλη Μόσχη στην Κατερίνη.
Το νέο του βιβλίο "Κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος"  κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Θερμαϊκός  τον Ιούλιο του 2013 και έγινε best seller στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ από τον πρώτο κιόλας μήνα της κυκλοφορίας του καθώς και στα βιβλιοπωλεία ΦΛΩΡΑΣ.
Σήμερα, κατ’ εντολή του συγγραφέα, δεν θα περιοριστώ στο στενό ρόλο της παρουσιάστριας. Μου ζητήθηκε να πω δυο λόγια για το βιβλίο. Όμως, επιλέγω να μιλήσω σε πρώτο ενικό και να καταθέσω τις εντυπώσεις μου ως αναγνώστρια.
Μου αρέσει να διαβάζω και η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να επενδύω τον ελάχιστο χρόνο μου στο καλό βιβλίο, αυτό  που θα με συνεπάρει τόσο ώστε να ζω την πλοκή του βιβλίου, τόσο ώστε να θέλω να ζωντανεύω στο νου μου τους ήρωες του.
Λατρεύω το έξυπνο μυθιστόρημα, αυτό που μπορεί να με εκπλήσσει με την ευρηματικότητά του. Είμαι κυρίως ιδιαίτερα φανατική με το είδος του μυθιστορήματος που εμπεριέχει αληθινά ιστορικά γεγονότα σε ιστορικούς τόπους αναβιώνοντας το παρελθόν μέσα από ένα φανταστικό διήγημα.
Ακόμη περισσότερο αναζητώ και προσηλώνομαι στο βιβλίο που δεν συμβιβάζεται με μια απλή ανάγνωση αλλά αντιθέτως ερεθίζει τη  σκέψη και προβληματίζει το μυαλό, δίνει απαντήσεις, φανερώνει αλήθειες, προσφέρει πλούσια συμπεράσματα, αποφθέγματα και ρήσεις ζωής, αυτό που αποκαλώ αποστάγματα μιας ζωής... όλα πολύτιμα εφόδια για κάθε σκεπτόμενο ον που επιδιώκει να κατακτά όλο και περισσότερο την πολυπόθητη αυτογνωσία.
Με απλά λόγια, μόλις περιέγραψα όλα τα ερεθίσματα και συναισθήματα  που αποκόμισα διαβάζοντας το βιβλίο «κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος». Ο Βασίλης Μόσχης είναι ένας ευφυέστατος συγγραφέας μυθιστορημάτων και το αποδεικνύει για δεύτερη φορά. Παράλληλα είναι ένας εξαιρετικός ιστοριογράφος αλλά και φιλόσοφος.
Ως μυθιστοριογράφος είναι ευρηματικός, χαρισματικός, ταλαντούχος.
Ως ιστοριογράφος είναι έντιμος αναδεικνύοντας τα γεγονότα κατόπιν σοβαρής έρευνας.
Ως φιλόσοφος ζωής είναι βαθυστόχαστος και εύστοχος.  
Το βιβλίο "κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος" δεν μπορείς να το προσπεράσεις εύκολα. Η ανάγνωσή του δεν είναι ανάλαφρη και γρήγορη. Πολλές φορές διάβασα και ξαναδιάβασα τις περίτεχνα διατυπωμένες σκέψεις του συγγραφέα. Κάποιες από αυτές πιστεύω ότι είναι κατάθεση ψυχής. Γύρισα πίσω στις σελίδες ξανά και ξανά και ενέδωσα στον πειρασμό να υπογραμμίσω σημεία που θεώρησα ως αποκορύφωση της ανθρώπινης σκέψης.
 Η αλήθεια είναι ότι δεν προσπέρασα εύκολα αλήθειες όπως αυτή στη σελ. 87 όπου ο συγγραφέας καταλήγει: «όταν περάσει ο χρόνος, ό,τι έγραψε, έγραψε. Δε σβήνει, δεν αλλάζει. Μένει εκεί αμετακίνητος να τρώει σάρκες και να θεριεύει, να γιγαντώνεται. Όσο και αν προσπαθείς, δεν μπορείς να βρεις το όνειρο που παγίδευσες στη σκέψη σου. Η ευτυχισμένη στιγμή της γονατίζει στη μοίρα σου και ακολουθεί αυτό που θέλει ο δρόμος της. Εσύ όμως εκεί, θέλεις εγωιστικά να διώξεις το παρελθόν και να γράψεις μια καινούργια ιστορία. Άδικος κόπος; Ευτυχισμένες στιγμές που θέλεις να ζήσεις; Και συνεχίζεις. Θέλεις να αποκτήσεις το χαμένο σου χρόνο. Μάταιος κόπος. Ότι έγραψε, έγραψε. Αυτό το είπαμε»
 ή αυτό στη σελίδα  323 …{}
Μια αξιέπαινη προσπάθεια να ερμηνεύσει ...να φιλοσοφήσει τη ζωή! Πραγματικά αποτελούν σκέψεις τροφή για το νου και την ψυχή.
Πολλές φορές διαβάζοντας το βιβλίο συνάντησα συναισθήματα και σκέψεις που κουβαλούσα από χρόνια που αισθάνθηκα ότι επιτέλους αποτυπώθηκαν στο χαρτί.
Δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο τον τίτλο του βιβλίου που είναι ιδιαίτερα εύστοχος: απλά θα αναφέρω την πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό:  ότι προϊδεάζει τον αναγνώστη για βαθιές συγκινήσεις…

Φίλε Βασίλη, αν το χιλιάδες χρώματα στα μάτια της με εξέπληξε και με συνεπήρε, το κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος, με καθήλωσε. Και πιστεύω ότι όλοι όσοι επιλέξουν το βιβλίο σου θα δικαιωθούν για την επιλογή τους. 
Δεν θα πω περισσότερα για το βιβλίο, γιατί θα μας τα αναλύσει όλα με τον καλύτερο τρόπο όπως κάνει πάντα η κα Πηνελόπη Τζιώκα που είναι και η πλέον αρμόδια ως σχολική σύμβουλος φιλολόγων και δόκτορας φιλοσοφίας.
Όμως, ολοκληρώνοντας, ως παρουσιάστρια – συντονίστρια της εκδήλωσης οφείλω να πω δυο λόγια για το βιογραφικό του συγγραφέα. Δεν θα αναφερθώ σ’ αυτό που αναγράφεται στο βιβλίο αλλά θα μιλήσω από καρδιάς.
Τον Βασίλη τον γνώρισα μέσα από το Ολύμπιο Βήμα. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν μέσα από την στήλη του «ουδέν σχόλιο». Εγώ τον γνώρισα μέσα από μια άλλη αρμοδιότητά του, που λίγοι ξέρουν, αυτή του διορθωτή των κειμένων μας για το περιοδικό ΟΡΙΟ.
Ήταν η αφορμή για να εκτιμήσω το εύρος των γνώσεών του στην φιλολογία αλλά και την απλότητά του. Τον ευχαριστώ και δημοσίως για τις διορθώσεις του και τις γνώσεις που μου μεταλαμπάδευσε.
Στο πρώτο του συγγραφικό εγχείρημα, το χιλιάδες χρώματα στα μάτια της, τον γνώρισα ως συγγραφέα. Πέρα από το ταλέντο του, γνώρισα έναν άνθρωπο με ευαισθησίες και ανησυχίες.
...Που δεν εφησυχάζει.
...Που δεν επιτρέπει στην καθημερινότητα και τις δυσκολίες της ζωής να τον αποπροσανατολίσουν.
...Που δεν τα βάζει κάτω.
Είναι ταυτόχρονα πατέρας, σύζυγος, επιχειρηματίας, καθηγητής αγγλικής γλώσσας, αρθρογράφος, συγγραφέας για μένα και λογοτέχνης. Είναι επίσης ένας άριστος συνομιλητής, ένας σύγχρονος λόγιος, σκεπτικιστής με πολύ μεγάλη δόση χιούμορ και τάσεις αυτοσαρκασμού.
Δεν ξέρω πόσοι το επιχειρείτε αλλά το σίγουρο είναι ότι Δεν είναι εύκολο να γράφεις και δεν είναι καθόλου εύκολο το ποιοτικό γράψιμο.  Απαιτεί χρόνο – που σίγουρα στερείς από την οικογένειά σου και τη δουλειά σου - αλλά και ηρεμία.
Και δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι συγγραφέας με αξιώσεις στην επαρχία πόσο μάλλον όταν αυτό δεν είναι το κύριο επάγγελμα όπου στηρίζεις το εισόδημά σου αλλά καλείσαι να ανταπεξέλθεις σε πολλές υποχρεώσεις και ρόλους.
Αυτό λέγεται άθλος.
 Ξέρετε, όλοι όσοι γράφουν κρύβουν έναν χείμαρρο μέσα τους που πρέπει να εκραγεί.. αυτό τους οδηγεί στο γράψιμο, η ίδια τους η ανάγκη, …
...το αποτέλεσμα της έκρηξης το βλέπουμε στο χαρτί…
και αυτή είναι η αλήθεια που σου κράτησα για το τέλος Βασίλη, ότι οι δικές σου εκρήξεις δίνουν ένα ιδιαίτερα αξιόλογο αποτέλεσμα, χρήσιμο και αναγκαίο στην κοινωνία μας, αυτό άλλωστε καταμαρτυρεί και η παρουσία όλων των συμπολιτών μας που βρίσκονται σήμερα εδώ για να τιμήσουν τον συγγραφέα της πόλης τους.
Αυτή είναι η δική σου δικαίωση.
Κάποτε - και κλείνω μ' αυτό - σε τηλεοπτική μας συνέντευξη σε ρώτησα αν θα δούμε κάτι νέο από εσένα και μας προϊδέασες το βιβλίο που κρατάμε σήμερα στα χέρια μας… σήμερα δεν θα ρωτήσω για τα μελλοντικά σου σχέδια ...απλά θα ευχηθώ να έχει και συνέχεια …


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου