- Κάτι έχεις πάλι σήμερα.
-…
- Γιατί με κοιτάς έτσι;
- …
- Σίγουρα κάτι έχεις!
- Εμ, έχω, δεν έχω;
- Τι σκέφτεσαι; Τις αλλαγές που έγιναν με τον ανασχηματισμό;
- Αυτές θα τις σκεφτώ αργότερα. Τώρα ό,τι και να πούμε… Το
αποτέλεσμα θα δείξει!
- Ε! Τότε;
- Προχτές έγινε μια διάρρηξη!
- Και για αυτό είσαι έτσι; Από διαρρήξεις …να φαν’ κι οι
κότες!
- Το βλέπω πιο σοβαρά!
- Δηλαδή;
- Έγινε διάρρηξη στο κέντρο της πόλης…
- Γιατί μόνο στα περίχωρα γίνονται;
- Στην Κύπρου, σε ένα μαγαζί που πουλάει γαλακτοκομικά και
τα συναφή, καινούριο μαγαζί…
- Και πόσα πήραν; Καλά, κι αυτός ο αθεόφοβος άφηνε λεφτά στο
ταμείο;
- Δεν έκλεψαν λεφτά!
- Πάλι καλά! Τι έκλεψαν τότε;
- Αυγά… τυριά… σαλάμια…
- …
- Δεν λες τίποτα τώρα, ε;
- Τι να πω; Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι και στην επαρχία θα
έχουμε παρόμοια κρούσματα. Να ήταν Αθήνα, άντε, εκεί λες είναι διαφορετικά τα
πράγματα…
- Κι όμως φίλε μου… Αυτό σκέφτομαι… Δεν πείραξαν τίποτα
άλλο… Φαγώσιμα μόνο…
- Καλά, και τα αυγά πώς τα πήραν; Δεν τους έσπασαν στο
δρόμο;
- Πεινάει ο κόσμος φίλε μου, πεινάει… Πάρτο χαμπάρι… Αν
φτάσουμε στο σημείο να μην έχουμε λεφτά για να τρώμε αλίμονο μας… Θα
σκοτωνόμαστε μεταξύ μας… Ο κλέψας του κλέψαντος… Ο θάνατός σου, η επιβίωσή μου…
άστα να πάνε…
- Καλά, και δεν τους πήρε χαμπάρι κανείς;
- Γιατί σε άλλες διαρρήξεις τους παίρνουν χαμπάρι; Αλλά αυτό
δεν είναι το ζήτημα… Το θέμα είναι το προϊόν της διάρρηξης.
- Ρε, που φτάσαμε… Τυριά και σαλάμια…
- Ακριβώς! Για λέγε τώρα;
- Θέλει σκέψη το πράμα… Είναι αρκετοί που δεν έχουν να φάνε…
Άμα έχασαν και τις δουλειές τους…
- Άντε να δούμε αν θα διορθωθούν οι αδικίες, όπως είπε και ο
Αντώνης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου