- Κοίτα κι εδώ!
- Τι να δω;
- Για να μαθαίνεις και γλώσσα!
- Τι γλώσσα;
- Τα ελληνικά σου, βρε τούβλο! Όταν λέμε γλώσσα, λέμε
γλώσσα, ελληνικά, πώς να το κάνουμε πιο λιανά;
- Και γιατί τα ελληνικά μου δεν είναι καλά;
- Προφανώς δεν είναι! Είναι; Αφού άλλα ακούς, άλλα λες, άλλα
διαβάζεις…
- Και τι γίνεται; Αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη οι
λέξεις; Δεν είναι πάντα οι ίδιες; Από πότε έγινε αυτό;
- Πάντα γινόταν, αλλά εμείς δεν το βλέπαμε! Υπάρχουν
σύμπαντα που ζουν και ταξιδεύουν παράλληλα. Δεν πλησιάζουν το ένα το άλλο… από
μακριά και αγαπημένα. Χαιρετιούνται καμιά φορά από μακριά, στέλνουν τα φιλιά
τους και την αγάπη τους το ένα στο άλλο και αυτό είναι όλο! Προσέγγιση μηδέν!
- Τι θες να πεις;
- Γιατί μου κάνεις πάντα αυτή την ερώτηση και με εκνευρίζεις;
Πρέπει πάντα να πιάνεις αμέσως αυτά που σου λέω. Δεν ζεις εδώ; Δεν αναπνέεις
εδώ; Δεν ξημεροβραδιάζεσαι εδώ;
- Ε! Ναι…
- Τι ε, ναι ρε;
- Σα να μου φαίνεται ότι σήμερα είσαι κάπως, σαν να έχεις τα
νευράκια σου…
- Έτσι είναι πάντα, απλά η ένταση μπορεί να διαφέρει…
- Α! την καημένη! Τι της έμελλε να πάθει…
- Άκουσες που είπε ο υπουργός οικονομικών της Γαλλίας ότι το
επόμενο εξάμηνο είναι κρίσιμο για την Ελλάδα!
- Αυτό είπε;
- Αυτό γράφτηκε… Μπορείς να σκεφτείς πόσες φορές είχαμε
κρίσιμες χρονιές, κρίσιμα εξάμηνα, κρίσιμες εβδομάδες, κρίσιμες ώρες… μη σου πω
και κρίσιμες δεκαετίες…
- Τι να σου πω τώρα…
- Πες ότι θες… Αυτό
που λέω εγώ είναι ότι πρέπει να μάθουμε ελληνικά από την αρχή… Διότι κρίσιμο
αυτό, κρίσιμο το άλλο… Πόσο κρίσιμο πια; Όλα κρίσιμα; Κάτι άλλο, πιο δυνατό,
πιο διαφορετικό; Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε… Και τι είναι αυτό το κρίσιμο;
Μετά; Το επόμενο εξάμηνο δεν θα είναι κρίσιμο; Κάποια στιγμή να μετράμε και την
κρισιμότητα για να ξέρουμε πώς να νιώθουμε; Όχι έτσι πετάμε μια κουβέντα κι όποιον
πάρει ο χάρος…
- Τι να σου πω βρε φίλε μου! Κρίση έχουμε, οπότε όλα κρίσιμα
θα είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου