Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Θέλω να μου το αναλύσεις αυτό!
- Ποιο;
- Να, εδώ! “Η επιτυχία σας είναι και δική μας επιτυχία”!
- Μμμ! Εξαρτάται ποιος το είπε. Έχει μεγάλη σημασία να ξέρουμε ποιος το είπε, διότι έτσι θα μπορούμε να αναπτύξουμε το θέμα γνωρίζοντας τα περί αυτού! Αν π.χ. το είπε κάποιος γονιός για το παιδί του, έχουμε το καμάρι του γονιού για τα επιτεύγματα του βλασταριού του! Λογικό είναι εξ άλλου! Αν καθίσουμε και το αναλύσουμε περισσότερο, υποκρύπτεται μια λανθάνουσα ευτυχία και ευφροσύνη για τα κατορθώματα ενός υφισταμένου από τον προϊστάμενο. Διότι ό,τι και να πεις, έχει και αυτός μερίδιο στην επιτυχία. Αν δεν ήταν αυτός για ποια επιτυχία θα μιλούσαμε; Πάντα υπάρχουν οι καθοδηγήσεις που κατευθύνουν στον σωστό δρόμο. Λίγο το έχεις να μπερδευτείς και αντί να ακολουθήσεις τον δρόμο της αρετής  να ακολουθήσεις τον δρόμο της κακίας; Άστα να πάνε! Τρέχα μετά να βρεις επιτυχίες και χαμόγελα. Όπου φύγει φύγει θα είναι… Ενώ τώρα… Άρχοντες… Καμάρι, χαμόγελο και λουλουδικό στην μπουτονιέρα!
- Μπετονιέρα θες να πεις…
- Που κολλάει τώρα αυτό; Τι δουλειά έχει η μπετονιέρα στη συζήτησή μας… Η μπετονιέρα τα ανακατεύει… τα μαγειρεύει κοινώς, ενώ…
- Τι είναι δηλαδή η μπουτονιέρα;
- Πάνω στο πέτο του σακακιού η τρύπα κουμπιού που είναι για την τοποθέτηση ενός λουλουδιού…
- Τι μου λες;
- Αμέ! Το πάλαι ποτέ, όταν ήταν παχιές οι μύγες…
- Παχιές οι μύγες;
- Ναι, έτρωγαν καλά τότε. Βλέπεις πουθενά τώρα παχιές μύγες; Όλες καχεκτικές είναι… Μη σου πω ότι εξαφανίστηκαν κιόλας…
- Σαν να έχεις δίκιο… Έχω καιρό να δω μύγες…
- Λοιπόν, ξεφύγαμε από το θέμα μας… Το πάλαι ποτέ που το κοστούμι πήγαινε σύννεφο και το χαμόγελο ήταν ευτραφών διαθέσεων έβλεπες και ένα λουλουδάκι να κοσμεί την μπουτονιέρα του πέτου.
- Τι μου λες; Για δες, λοιπόν, πώς αλλάζουν οι καιροί…
- Μη σου πω και για τις άλλες εποχές που έδεναν τα σκυλιά με λουκάνικα…
- Άντε…! Και δεν τα έτρωγαν;
- Σα να ξεφύγαμε του θέματος και πάλι! Συντονίσου…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου