Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν ξεκινάμε καθόλου καλά! Καθόλου καλά!
- Τι εννοείς;
- Στραβά ξεκινήσαμε! Δεν βλέπω φως!
- Αλλιώς έπρεπε να την πάρουμε;
- Φυσικά! Ακόμη δεν αρχίσαμε και έπεσε το μεγάλο σκότωμα!
- Ε! Σιγά τα αίματα!
- Τι; Αίματα θες να δεις εσύ;
- Δεν είπα κι έτσι…
- Ναι, αλλά όπως το πάνε, θα δούμε το έργο …μία από τα ίδια. Για το πάπλωμα δεν θα μιλήσει κανείς πάλι…
- Τι θες να δεις εσύ;
-Ρε, ο ένας βρίζει τον άλλον, ο ένας θεωρεί τον άλλον ανίκανο, προδότη… δεν μου έρχεται τώρα και τι άλλο λένε, αλλά τέλος πάντων παρόμοιο λεξιλόγιο που εξακοντίζεται από την μια πλευρά στην άλλη. Τι από την μια μεριά… Έχουμε πολλές πλευρές. Ο καθένας ασχολείται με το ποιους θα κατεβάσει…
- Λογικό…
- Και ακόμα δεν άρχισαν τα νταούλια στο γυαλί, να βγουν και να αρχίσουν τα μαχαιρώματα… Να τα βάλουν κάτω βρε αδερφέ, να πουν κάτι, έτσι εγώ, αυτό, κείνο, το άλλο… Να δούμε ποιος τα έχει σε μια σειρά…
- Ναι, γιατί αν στα βάλουν στη σειρά, μόλις θα βγουν, θα στα κάνουν κιόλας…
- Δε λέω, αλλά δεν είναι μια καλή αρχή να την πάρουμε αλλιώς την δουλειά… νοικοκυρίστικα, με πρόγραμμα… με αισιοδοξία…
- Ναι, προς παντός με αυτήν…
- Το τονίζω… να κάνουμε μια αρχή… αλλά μια ουσιαστική αρχή… Όχι φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Να δούμε πως θα πορευτούμε, βρε αδερφέ… Μας έμεινε καμιά ευκαιρία ή θα ξεσκονίσουμε τίποτα διαβατήρια… Διότι εδώ που τα λέμε…
- Και που να πας;
- Όπου πήγαιναν κάποτε και οι πατεράδες μας… Στην αλλοδαπήν… Βέλγια… Γερμανίες… Αυστραλίες… Η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως…
- Να την βράσω τέτοια επανάληψη… Εγώ θέλω να κάτσω εδώ, να κατσικωθώ εδώ και να είμαι άρχοντας του εαυτού μου…
- Και γω που νόμιζα ότι ήθελες να ήσουν άρχοντας των δαχτυλιδιών…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου