ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Ξέρεις τι μου τη δίνει περισσότερο;

- Αυτό έλειπε δα, να μην έχεις κάτι να σου τη δίνει!

- Ότι ανακαλύπτω ότι όλοι εδώ μέσα όλο και κάτι τρώγανε. Ό,τι μπορούσε ο καθένας, από κοκαλάκι, μέχρι μπούτι ολόκληρο, μη σου πω κι ολόκληρο ζωντανό…

- Και από χοληστερίνη;

- Βρε, δεν άφηναν ούτε αντεράκι για κανένα κοκορέτσι…

- Τώρα το ανακάλυψες εσύ; Παμπάλαια πράγματα μας λες! Αυτά είναι γνωστά τοις πάσι! Έχουν γίνει φαγοπότια…

- Μα και τώρα ακόμη, ανακαλύπτονται κάτι πόθεν έσχες που είχαν ξεχαστεί, είχαν χωθεί βαθιά βαθιά να μην τα βλέπει κανένας..

- Και τι είναι αυτό που σου τη δίνει περισσότερο;

- Ρε, εγώ γιατί να μην ήμουν σε κάποιο φαγοπότι; Με αυτόν τον καημό θα φύγω!

- Και τι νομίζεις; Δεν θα σε πιάνανε;

- Και πόσους έπιασαν; Έχουν ακόμη να βγουν…

- Για αυτό σου λέω… Θα ήμουν από αυτούς που δεν θα πιάνανε! Γιατί να με πιάνανε; Οι άλλοι είναι πιο μάγκες; Και τώρα θα ήμουν κύριος, απλωμένος σε πέντε καρέκλες…

- Σε πέντε καρέκλες;

- Ακριβώς όπως το λέω…

- Δεν καταλαβαίνω…

- Μία… για να κάθομαι… άλλη μία για το ένα πόδι… άλλη μία για το άλλο πόδι…

- Και θα μου πεις τώρα… οι άλλες δυο για τα χέρια…

- Ακριβώς… Θα απλώσω τα χέρια μου και ο μήνας θα έχει εννιά!

- Ενώ τώρα;

- Τώρα; Τώρα ούτε οι ρέγκες δεν με κλαίνε!

- Ρε όλα αυτά είναι για επιδέξιους κώλους, δεν είναι για όποιον κι όποιον… Θέλει πλάτες…

-  Γιατί;

- Δεν είδες τον άλλον που κατηγορήθηκε για το μαγείρεμα του χρέους; Πήγαινε για βαριές κατηγορίες…

- Και; Δεν θα πάει;

- Για δες με, από πού έρχομαι;

- Δεν έρχεσαι από πουθενά, αφού εδώ είσαι! Με δουλεύεις… και τι θα γίνει; Τόση έρευνα στο τζάμπα;

- Εμ! Από ό,τι μαθαίνω κάτι ελαφρύ, στα μαλακά… Μάλλον έπεσε βοήθεια εξωτερική… Για αυτό σου λέω…

- Ναι, ναι… θέλουν μεταξωτά βρακιά…