- Αυτή η ζωή πρέπει να έχει παράπλευρες παρενέργειες!
- Τι θες να πεις;
- Όσο ζεις, όσο περνάει ο καιρός νιώθεις ότι έχεις περάσει
σε ένα άλλο σύμπαν και…
- Τι μου λες τώρα;
- Δεν νιώθεις ότι πατάς, μεν, στη γη, αλλά συγχρόνως περιφέρεσαι
και στον αέρα;
- Όχι! Γιατί εσύ έτσι νιώθεις; Ότι πετάς δηλαδή; Πως
γίνεται, ρε φίλε αυτό; Δεν στέκει!
- Και γιατί να μην στέκει; Όλα γίνονται σήμερα, μα όλα!
Γιατί να μην γίνεται αυτό; Θες να αρχίσω; Όχι δεν θες! Γιατί σε βλέπω μετά να
εκσφενδονίζεσαι και να μας χαιρετάς από άλλο γαλαξία! Όλα σέρνονται κι όλα
πετούν!
- Για εξηγήσου!
- Θα σου πω για τα τελευταία. Ξαναχτύπησε η Ζωή και
αστράφτει και βροντάει!
- Κάτι σαν Δίας ένα πράγμα;
- Πες το κι έτσι! Και ρωτάω εγώ τώρα! Που βρίσκεται η αλήθεια και
που το ψέμα; Ποιος δουλεύει ποιον; Σου λέει από το ’14 ήταν συμφωνημένο να
υπογραφεί το μνημόνιο! Και μετά τι; Αυτός που το ξέρει αλλά δεν αντιδρά; Αυτός
που το ξέρει και το υποστηρίζει και δεν το υποσητρίζει; Αυτός που χάνεται και
παραλοϊσμένος τριγυρνά, διακτινισμένος στο υπερπέραν μέχρι να γκρεμοτσακιστεί
φαρδύς πλατύς πάνω στην υδρόγειο μεταλλασσόμενος σε αστρική σκόνη;
- Το πας αλλού το θέμα κι εγώ με τα διαστημικά δεν τα πάω
καλά! Άσε που έχω και μια υψοφοβία και αντραλίζομαι, όταν βλέπω τη γη από ψηλά!
- Τελικά ποιος μας προσγειώνει και ποιος μας απογειώνει; Να
πάρουμε μια απόφαση; Έστω να την πάρουμε μόνοι μας. Διότι τα ψυχοφάρμακα έχουν
εκτιναχθεί στα ύψη και τρίβουν τα χέρια τους οι φαρμακοβιομήχανοι!
- Μια και το ανέφερες, πάντα ήθελα να γίνω φαρμακοβιομήχανος!
Αλλά ας όψονται…
- Ρε, γύφτο, χωρίς βρακί… μου ονειρεύεσαι και
φαρμακοβιομηχανίες…
- Γιατί; Είναι και αυτό μια καλή προσπάθεια προσέγγισης της
σκέψης σου… Διότι αυτός ο αχταρμάς φέρνει μια αντράλα, μια σκοτοδίνη, το ύψος
αρχίζει να με φτιάχνει…
- Έλα, έλα κι εσύ ψηλά … Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα,
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου