ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Με τα δικά μας τα οράματα τι γίνεται;

Έχει οράματα η Αγγέλα. Και θέλει να τα πραγματοποιήσει. Και πολύ καλά θα κάνει. Με τα δικά μας τι γίνεται; Που έχουν εξακοντιστεί στο πυρ το εξώτερον και ακόμα παραπέρα, μη βλέποντας φως ότι κάποια στιγμή μπορεί να μετανιώσουν και να επιστρέψουν έστω και αγκομαχώντας.

Είναι καλό κάποιος να έχει οράματα. Να βάζει στόχους. Να ονειρεύεται ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Μια νέα εποχή στη ζωή του. Το θέμα είναι πώς αντιλαμβάνεται κανείς αυτό το όνειρο των οραμάτων! Διότι υπάρχουν πολλές φυγόκεντρες δυνάμεις που μέσα στη φούρια των εκπληρώσεων παίρνουν παραμάζωμα και τους τριγύρω και δεν ξέρουν προς τα πού να κάνουν!

Διότι τα οράματα που έχει κανείς, τι σχέση μπορεί να έχουν με τη θανατική καταδίκη των οραμάτων των θνητών πληβείων; Πραγματοποίησε εσύ το όραμά σου και εγώ το δικό μου! Μη με βάζεις σε ένα προκλητικό κυκεώνα που θα προκαλέσει το δικό μου θάνατο.

“Υπέφερα για 35 χρόνια μέχρι την πτώση του Τείχους του Βερολίνου καθώς δεν μπορούσα να φτάσω στο όνειρό μου που ήταν η δυτική Ευρώπη. Το όνειρό μου είναι μια ήπειρος με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ελευθερία έκφρασης, τύπου και βιώσιμη οικονομική διακυβέρνηση. Το όραμά μου είναι η πολιτική Ένωση της Ευρώπης” Αυτά είπε η Αγγέλα κλείνοντας την συνέντευξη της σε ευρωπαϊκές εφημερίδες και το μάτι της στα κρυφά της οράματα.

Έχει κανείς αντίρρηση; Πολύ σωστά τα λέει και τα επικροτούμε!!! Αλλά έτσι όπως πάμε θα πρέπει και εμείς να υποφέρουμε άλλα 35 χρόνια για να πάρει το αίμα της πίσω η Αγγέλα; Πού τα βλέπει όλα αυτά να ισχύουν; Βλέπει κανείς πουθενά σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα υπόλοιπα συναφή εσπεριδοειδή;

Απαντώντας σε ερώτημα σχετικά με το γερμανικό μοντέλο ανάπτυξης επιμένει ότι “δεν είναι η Γερμανία αυτή που πρέπει να αποδυναμωθεί” αλλά η υπόλοιπη Ευρώπη που πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να βελτιωθεί. Είναι όμως ενδιαφέρον ότι η ίδια αποκηρύσσει τα ταμπού τα οποία κυριαρχούν για τους λαούς της Ευρώπης. “Υπάρχουν τεμπέληδες Γερμανοί όπως και άλλοι που είναι αφοσιωμένοι στη δουλειά, υπάρχουν Γερμανοί αριστεροί και συντηρητικοί. Είμαστε μια χώρα με ποικιλία όπως και οι υπόλοιπες. Μπορούμε να θάψουμε τα παλιά στερεότυπα” δηλώνει.

Αυτό προφανώς είναι ένα …μικρό καρφάκι για όλους τους υπόλοιπους και ένας κάρφαρος για τους πληβείους της ψωροκώσταινας  πασπαλισμένος με μερικές σταγόνες του αλάθητου της γερμανικής υπεροχής, για να μην ξεχνιόμαστε βεβαίως, βεβαίως!

Τα υπόλοιπα περί ντόπιας τεμπελιάς μην τα δίνετε και πολύ σημασία.

Κάτι σαν στάχτη στα μάτια φαίνονται!