Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ




Μια βιασύνη. Ένα άγχος. Μια αισιοδοξία.
Όλα ανάκατα και ό,τι θέλεις παίρνεις. Όποιο σε βολεύει καλύτερα. Αφού στο παραπέντε ήμασταν να βγούμε στους δρόμους αλαλάζοντας. Έτσι χωρίς λόγο και αιτία. Αφού πρέπει να χαιρόμαστε γιατί να μην το κάνουμε; Από παντού μια χαρά, χαμόγελα και σίγουρες – τι σίγουρες, βέβαιες, σου λέει – ελπίδες ότι όλα τελειώνουν.
Το τι τελειώνει, άστο. Έχουμε διαφορετικές απόψεις περί του τελειώματος. Ο καθένας βλέπει με τα δικά του γυαλιά. Τι έλεγαν χθες οι ψυχίατροι; Εικονική πραγματικότητα. Μειώσεις επιτοκίων και βάλτε μπρος να χτυπάν οι καμπάνες. Όχι, εκείνο το αργό το πένθιμο. Το άλλο, το χαρούμενο, το πασχαλινό, το αναστάσιμο. Διότι τέλειωσαν τα βάσανά μας. Ναι, μέχρις εδώ. Όλα λύθηκαν ως δια μαγείας. Καλά, τόσο εύκολη ήταν η λύση; Και γιατί χάσαμε κοντά δυο χρονιά μέσα στη μιζέρια;
Αφού το λένε πλέον ξεκάθαρα και οι γερμανοί. Μέσα σε πέντε χρόνια θα μπορούμε να έχουμε ανάπτυξη 8%! Μα πώς τα πετάνε έτσι; Για να δούνε το μάτι να αλληθωρίζει; Να έχουμε μείωση πληθυσμού από τα ξαφνικά και τα αναπάντεχα; Να είναι ο άλλος συνταξιούχος πάει κι έρχεται, διότι σου λέει θα μειωθούν τα έξοδα του κράτους. Αν ο άλλος είναι ενεργό μέλος της μελλοντικής ανάπτυξης; Πώς θα προχωρήσει η ριμάδα; Άσε το τρέξιμο για να πάρεις υπογλώσσια!  Αφού ξέρουν πολύ καλά ότι για χάπια, μόνο με ραντεβού. Τα ξαφνικά τα πληρώνεις.
Διότι σου λένε οι μεγαλοσχήμονες, αφού έχετε μεγάλη απόσταση από τις αναπτυγμένες χώρες, έχετε και προοπτικές για ανάπτυξη. Για φαντάσου βρε παιδί μου! Τι σκέψη κι αυτή! Πώς δεν το σκέφτηκε νωρίτερα κάποιος από εμάς;  Όλα από τους ξένους τα περιμένουμε; Έτσι είναι, δίκιο έχουν και εμείς τους είχαμε παρεξηγήσει!
Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά. Εάν υπάρξουν μεταρρυθμίσεις. Στην αγορά εργασίας, στην γραφειοκρατία, στους τομείς ενέργειας, στις μεταφορές, στις επικοινωνίες, στο φορολογικό, στο συνταξιοδοτικό… Αυτά σε γενικές γραμμές.
Δηλαδή αν δουλέψουν περισσότερο οι δικοί μας μεγαλοσχήμονες. Να σηκώσουν μανίκια και να πιάσουν δουλειά. Για να έχουμε και εμείς παραδείγματα προς μίμηση! Όχι μπαγαποντιές και αηδίες. Διότι ό,τι βλέπουμε, προσπαθούμε και εμείς να κάνουμε, ακόμη και στην καθημερινότητά μας!
Πάντως κανείς δεν μας κάλεσε στο πάρτι των χρηματιστηρίων λόγω της αισιοδοξίας. Μόνοι τους τρων και πίνουν.
Εμείς ας αρκεστούμε στο χαλβά! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου