ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Τώρα ησυχάσαμε!

Θα στηθούν κάλπες! Πήραμε βαθιές ανάσες, μπήκε μπόλικο οξυγόνο αισιοδοξίας μέσα μας και πήρε λίγο χρώμα το χλωμό πρόσωπό μας. Τόσο καιρό πού να κυκλοφορήσουμε έξω; Να πας να κάνεις σολάριουμ για να πάρεις ένα χρωματάκι; Πού λεφτά; Να κλέψεις καμιά συνταγή των Σιού και των Απάτσι; Και άμα τα μπερδέψεις με τα χρώματα του πολέμου;

Λίγο το ‘χεις να κάνουμε εκλογές; Θα είναι ένα ευχάριστο διάλλειμα στην καριέρα μας ως έλληνες πολίτες. Διότι προς το παρόν η καριέρα μας είναι στο τελευταίο στάδιο χρεοκοπίας. Άλλο δεν έχει. Μετά είναι …βαράτε βιολιτζήδες!

Διότι οι εκλογές σου δίνουν μια προοπτική. Σκέφτεσαι και λες. Μέχρι τις εκλογές έχουμε κάνα δυο τρεις μήνες. Όσο να ‘ναι θα περάσει ευχάριστα ο καιρός. Θα ξεχαστούμε. Λίγο το ‘χεις να συμμετέχεις σε πηγαδάκια αναλύσεων και προγνωστικών, να σκυλοβρίζεσαι μονομερώς έμπροσθεν της γυάλινης οθόνης και κάθε δέκα λεπτά η συμβία σου να πηγαινοέρχεται με το άζαξ και το χαρτί για να την καθαρίζει; Διότι παράθυρα, μπαλκόνια και χειραψίες ξεχάστε τα. Είμαστε στην ηλεκτρονική εποχή και για λόφους ασφαλείας η επικοινωνία θα γίνεται με τουίτερ με φέισμπουκ, με μέιλ και όλα τα συναφή.

Οπότε, βάζεις στην άκρη όλα τα προβλήματά σου και σκέφτεσαι ότι ήρθε η ώρα η δική μου. Έτσι δε λένε; Ότι εκείνη την ημέρα ο ψηφοφόρος κρατάει στα χέρια του την εξουσία;  Τι κρατάει  τις άλλες μέρες είναι άλλη υπόθεση και δεν θα ξεφύγουμε από το θέμα μας. Διότι θα πάει μακριά η βαλίτσα και μπορεί να χαθεί σε κανένα αεροδρόμιο. Είναι αυτή η μέρα που το αποτέλεσμα εκλέγει τον άντρα το σωστό για να οδηγήσει τη χώρα στην εκάστοτε αναγέννησή της.

Με το μπαρδόν, αλλά μέχρι στιγμής, μόνο αναγεννήσεις δεν είδαμε. Καμένα είδαμε, πλημμυρισμένα είδαμε, λεηλατημένα όνειρα είδαμε, ευγενικές χορηγίες είδαμε, μεταναστεύσεις είδαμε, κούρεμα του άι κιου μας είδαμε, και τι δεν είδαμε! Αλλά αναγεννήσεις πραγματικές, όπως τα βλέπουμε τα πράματα, δεν είδαμε. Αναγεννήσεις υποσχέσεων είδαμε μπόλικες, αναγεννήσεις με δανεικά παραείδαμε μπόλικες και στράβωσε το μάτι μας, αλλά αναγεννήσεις γηγενείς ούτε με τα κιάλια!

Βρε μπας και πρέπει να πάρουμε μονοκιάλι;