Μας έχετε ζαλίσει το κεφάλι!
Μας χρωστάτε, μας χρωστάτε, μας χρωστάτε. Από το πρωί μέχρι
το βράδυ. Όχι, βρε, δεν σας χρωστάμε! Πήρατε μια καραμέλα και την πιπιλάτε από
το πρωί μέχρι το βράδυ. Περσινά ξινά σταφύλια. Τώρα το θυμηθήκατε; Ήμουνα νιος
και γέρασα. Πέρασαν δεκαετίες και δεκαετίες και τώρα ξαφνικά θυμηθήκατε ότι σας
χρωστάμε. Από πού κι ως πού;
Εντάξει, δεν είπαμε ότι δεν έχουμε ευθύνη για το Β’
παγκόσμιο αλλά πληρώσαμε κι εμείς(!!!). Δώσαμε αποζημιώσεις. Πέρασαν χρόνια
ειρηνικής συνεργασίας, γεμάτης εμπιστοσύνης, δεχτήκαμε τόσους δικούς σας
μετανάστες τα παλιά ωραία χρόνια της ανασυγκρότησης της χώρας μας κι έφαγαν ένα
κομμάτι ψωμί! Και τώρα ζητάτε και τα ρέστα από πάνω! Αχάριστοι!
Και αυτό που κάνουμε σήμερα; Αυτή την τιτάνια προσπάθεια που
καταβάλουμε για να σας σώσουμε από τον οικονομικό κατήφορο που πήρατε; Αν δεν
ήμασταν εμείς, τι θα ήσασταν εσείς; Μπορεί αλήτες να ήσασταν, να είχατε
καταστραφεί… Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει… Θα το βρω, που θα πάει!
Εδώ και μήνες η σκέψη μας είναι σε σας. Ξημεροβραδιαζόμαστε
να σας βγάλουμε από το πρόβλημά σας και να σας οδηγήσουμε στο δρόμο της
ανάπτυξης. Αλλά πού να το καταλάβετε; Έτσι εύκολα γίνονται τα πράγματα; Θα
πρέπει να κάνετε λίγο υπομονή για να δούμε τα αποτελέσματα. Διότι ούτε και
εμείς τα ξέρουμε. Αν δεν μάθουμε από εσάς, τη χώρα της δημοκρατίας και της
γνώσης, από πού θα μάθουμε για να τα εφαρμόσουμε και αλλαχού; Διότι θέλουμε να
δούμε μέχρι πού αντέχετε; Δεν μπορούμε να αφήσουμε το πείραμα στη μέση. Τι στα
κομμάτια επιστημονικές ανακοινώσεις μπορούμε να κάνουμε μετά; Τι θα το κάνουμε; Ελληνικό μπάχαλο;
Εντάξει, λυπούμαστε βαθύτατα για τα θύματα, την οδύνη και
την καταστροφή που προκαλέσαμε αλλά μην ξεχνάτε ότι, και έμπρακτα και όχι μόνο
με λόγια, βοηθήσαμε και βοηθάμε για την ανοικοδόμηση μιας καινούριας Ελλάδας,
και όχι σαν κι αυτήν που είχατε. Συγγνώμη, δηλαδή, αλλά το καταλαβαίνετε και
μόνοι σας! Δεν θέλουμε να σας προσβάλουμε, αλλά είναι η στυγνή πραγματικότητα.
Και τώρα έρχεστε και μιλάτε για αποζημιώσεις. Φτάνει πια! Δε
μιλούσαμε τόσο καιρό γιατί σας λυπόμασταν. Αλλά όλα έχουν και τα όρια τους!
Α! Πα, πα! Αχάριστοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου