Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Δεν περίσσεψε ούτε δείγμα!
Άφαντες οι δραμαμίνες, διότι από το πολύ κούνα κούνα έγιναν ανάρπαστες! Δεν μπορεί, μια αντράλα όλοι τη νιώσαμε. Εκείνο το σούρσιμο που ανεβαίνει επάνω και λες, να τώρα, από σε στιγμή σε στιγμή, και μετά ένα βούλιαγμα στον πάτο και μετά πάλι από την αρχή.
Αλλά και πόσες να έχεις; Και να έχεις ακόμη! Για να ενεργήσουν θέλουν το χρόνο τους. Θέλει από πριν να έχεις την έννοιά τους για να ενεργήσουν αργότερα. Οπότε, να τώρα, τα σκαμπανεβάσματα και οι ζαλάδες και να, γέρνει το καράβι μια από εδώ και μια από εκεί. Και συ στη μέση και να αναρωτιέσαι πώς στα κομμάτια βρέθηκες σε αυτό το καράβι και δεν κοίταξες και άλλα δρομολόγια, άλλους προορισμούς. 
Διότι αυτός εδώ βάλθηκε να μας τρελάνει πια. Καλά πηγαίναμε. Όλα πρίμα και όλα ωραία, αλλά εκεί, πάνω  στο τσακίρ κέφι ήρθε η εφιαλτική πρόγνωση του καιρού. Θύελλες και καταιγίδες! Πες μου τι να κάνεις μεσοπέλαγα; Να ανοίξεις το φινιστρίνι και να βουτήξεις στα βαθιά; Άντε και ξέρεις καλό κολύμπι. Πού τους πας τους καρχαρίες που περιμένουν από κάτω με κάτι στόματα, νααα, μετά συγχωρήσεως, να χάσκουν! Και όσοι δεν ξέρουν κολύμπι; Θα τους ταιριάζουν τα μπρατσάκια;
Και όχι μόνο αυτό! Μια αντράλα την παθαίνεις και από το τηλεγράφημα που κατέφθασε επάνω στο καράβι και πηγαίνει από χέρι σε χέρι μέχρι να καταλήξει στον αρμόδιο παραλήπτη. Διότι μόνο αυτός μπορεί να το διαβάσει. Ανοίγουν πόρτες, ανεβαίνουν κατεβαίνουν σκάλες, άφαντος, πουθενά! Και να πεις ότι είναι κανένα υπερωκεάνιο και χάνεσαι, πάει στα κομμάτια. Μετρημένα κουκιά είναι το πλεούμενο και μόνο του αρμενίζει;
Μπας και πήραμε πολλές δραμαμίνες κα μας πείραξαν; Διότι φάρμακα είναι, παρενέργειες έχουν και έτσι όπως τα καταπίνουμε για να ξεχάσουμε τον πόνο μας όλο και κάποιο κουσούρι θα μας αφήσουν.
Πάντως μόλις πιάσουμε ξηρά και άμα, καλό θα είναι να ανάψουμε κανένα κεράκι στον Άγιο Φανούριο.
Για να μας φανερώσει και άλλες δραμαμίνες!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου