Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Πείτε μου ότι έχω πρόβλημα όρασης!
Ότι δεν βλέπω. Πείτε μου ότι έχω πρόβλημα ακοής. Ότι δεν ακούω! Το προτιμώ! Είναι καλύτερα έτσι. Στο κάτω κάτω της γραφής θα δικαιούμαι και επίδομα αναπηρίας. Και δύο μάλιστα! Δεν βλέπει, δεν ακούει! Ένα επίδομα τυφλότητας και ένα επίδομα κώφωσης! Γιατί να μη πάρω και τα δύο; Τουλάχιστον θα είμαι πραγματικά αόμματος και κωφός! Γνήσιος, όχι …μαϊμού!
Σίγουρα πρέπει να είμαι. Βλέπω να πεταρίζουν πουλάκια μπρος στα όμορφά μου μάτια, να σφυρίζουν τρένα στα ήσυχά μου αυτιά. Γενικά, μια κίνηση, ένα τράφικ τζαμ που λένε κι οι εγγλέζοι που σίγουρα θα μου προκαλέσει απώλεια των λοιπών αισθήσεων, γενικώς μια πλήρη ακινησία σε ένα γωνιακό κρεβάτι ενός εγκαταλειμμένου νοσοκομείου!
Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, αλλά εγώ βρίσκομαι στα πρόθυρα μιας νευρικής παράκρουσης. Πώς ήταν η Αστέρω, ένα βλογιοκομμένο πλάσμα, ακόμη χειρότερα! Διότι πώς να ακούσω τον χερ Σόιμπλε που μου ζητά αφοσίωση στο πακέτο διάσωσης; Χωρίς μια σαμπρέλα από τρακτέρ; Έστω, στη χειρότερη περίπτωση, χωρίς μπρατσάκια από το γωνιακό μαγαζάκι της παραλίας; Πώς να επιτύχω τη διάσωση μου; Πώς;
Πώς να πιστέψω, κρατάτε τούρκοι τ’ άρματα, ότι γνωστός εκπαιδευτικός όμιλος έκανε διακανονισμό με ασφαλιστικό φορέα με δόσεις τεσσάρων αιώνων; Όχι μηνών, δεν είναι τυπογραφικό λάθος! Αιώνων! Τεσσάρων! Και για να καταλάβετε καλύτερα, πόσα χρόνια είχαμε τους Τούρκους πάνω στο κεφάλι μας; Τετρακόσια χρόνια! Ε! Τόσα  είναι και ο διακανονισμός! Κοντά πέντε χιλιάδες δόσεις!!!
Μια συσκότιση ξαφνικά, το πλοίο άρχισε να γέρνει, κουνάει πολύ, βρε παιδιά! Μια δραμαμίνη, βρε παιδιά, ένα λεξοτανίλ, έστω ένα ντεπόν! Μια μικρή παύση, διότι ακούστηκε η πτώση του νωτιαίου μυελού μας! Ο εγκέφαλος δείχνει μια πλήρη αδράνεια και η πίεση δεν ξέρει που να πρωτοπάει. Να ανέβει ή να πέσει κατάχαμα και να πιάσει τα πατώματα; Άστο καλύτερα, καιρό έχουν να σφουγγαρίσουν, σέρνονται και μικρόβια!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά πήρε και φορολογική ενημερότητα χωρίς να δώσει καν προκαταβολή… παιδιά τα χάπια… στο αριστερό τσεπάκι… χάνομαι… τι έγινε…; που βρίσκομαι…;
Ευτυχώς πάνω στην ώρα ήρθε και η διάψευση  από τον εν λόγω εκπαιδευτικό οργανισμό και πήγε η καρδιά μας στη θέση της. Διότι αυτό παραλίγο θα ζητούσαμε. Μια διάψευση για να ησυχάσουν οι απανταχού συγκριτικά μικροοφειλέτες και να νιώσουν κι αυτοί …κάπως! Διαφορετικά, θα ένιωθαν πάλι …κάπως!
Αλλά γιατί να μην γινόταν και μια …μικροσφαγή και στα κανάλια σχετικά με το θέμα; Αυτοί δεν είχαν ενημέρωση; Εκτός κι να είχαν πάρει τη διάψευση συγχρόνως με την είδηση! Έτσι δικαιολογούνται! Αλλά και έτσι να ‘ναι, και η είδηση είναι είδηση, και η διάψευση είναι είδηση!
Πάντως μέχρι νεωτέρας, περιμένουμε να ξεθολώσει το τοπίο για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει! Όλα σα μανιτάρια ξεφυτρώνουν! Τι να πρωτοπρολάβεις να μαζέψεις; Λες και το κάνουν επίτηδες!
Αλλά ποια είναι δηλητηριώδη και ποια είναι δηλητηριασμένα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου