ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Καλώς τόνε κι ας άργησε!

- Για ποιον λες πάλι!

- Το Νικόλα!

- Το Σαρκοζί; Που τον θυμήθηκες τώρα αυτόν;

- Αυτός είναι Νικολά! Δεν μιλάω για αυτόν!

- Για ποιον τότε;

- Το γείτονα μας, εδώ δίπλα, που βρήκε ευκαιρία να εξαπολύσει πάλι τα παράπονά του για τους φίλους μας που αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες.

- Ααα! για αυτόν λες! Τι έγινε πάλι; Αυτοί πότε θα αποφασίσουν να ξεβαφτιστούν; Αλλά γίνεται αυτό; Μπορεί κάποιος όταν βαφτίζεται να ξεβαφτίζεται; Μπορούν να τον πάρουν στα σοβαρά;

- Βρήκε ευκαιρία τώρα που γίνεται μια περιφερειακή διάσκεψη στα Σκόπια και σου λέει, ας πω και τα λογάκια μου. Καιρό είχαμε να κάνουμε τζερτζελέ με την ονομασία. Για να παίρνουμε σειρά για να μην ξεχνιόμαστε! Και επανήλθε δριμύτερος!

- Βρήκε ώρα…, ποιος τον ακούει; Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτός χτενίζεται! Μη σου πω ότι μπορεί να ζητήσει και το όνομα Ελλάδα! Σου λέει πάει για φούντο η χώρα, άσε να μη χαθεί το όνομα!

- Άνοιξες το κουτάκι πάλι και λες ό,τι θες! Είσαι επηρεασμένος από αυτά που συμβαίνουν!

- Από τι άλλο; Δεν βλέπεις ότι καθυστερούν τη δόση;

- Άντε και την πήραμε τη δόση; Από εκεί και πέρα μετά;

- Τι από εκεί και πέρα μετά;

- Είδες λοιπόν;  Έχουμε κάνει Θεό τη δόση και έχουμε αρπαχτεί από αυτήν, λες και θα μας σώσει από όλα τα δεινά που μας ταλαιπωρούν.

- Αφού δεν έχουμε λεφτά, αφού το είπε και ο Πρωθυπουργός. Να μην περιμένουμε εναγωνίως τη δόση;

- Να την περιμένουμε δεν λέω, αλλά την περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια. Δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω να σταθούμε στα πόδια μας! Μέχρι πότε θα δανειζόμαστε; Είδαμε τα χαΐρια μας που τόσες δεκαετίες ζούσαμε με δανεικά! Μέχρι πότε μπορεί να  συνεχιστεί αυτό; Δεν πρέπει επιτέλους να σηκώσουμε τα μανίκια και να πιάσουμε το μυστρί για να αρχίσουμε το χτίσιμο; Αλλά έτσι μας έμαθαν και έτσι θέλουμε να πορευτούμε. Αυτά είναι για να τα ξεχάσουμε πια! Τώρα θέλει δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Δεν φταίνε για όλα οι ξένοι! Με το ζόρι μας τα έδιναν τα δανεικά; Εμείς τα ζητούσαμε  και τα παίρναμε για να μας  αυξήσουν τη μαλθακότητα μας. Και το κατάφερναν… Με ποιους θα πήγαινες; Εκεί που θα υπήρχε χρήμα. Χαζός ήσουν να πήγαινες από την άλλη πλευρά;

- Τώρα με ποια πλευρά είμαστε;

- Δεν υπάρχει καμιά πλευρά τώρα. Το κάναμε θερινό το μαγαζί!