ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε!

- Τι εννοείς;

- Αυτό που λέω, δεν εννοώ κάτι παραπάνω! Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, τελεία και παύλα. Δεν λέω κάτι που να εννοεί κάτι άλλο! Αυτά συμβαίνουν αλλαχού!

- Και πού την είδες την ωραία ατμόσφαιρα; Βρίσκεται υπό πίεση. Έτοιμη να εκραγεί.

- Τότε είναι που θα γελάσουμε όλοι μαζί παρέα, και αγκαλιασμένοι ως αγαπημένα αδερφάκια θα πιαστούμε από τα χέρια και θα αρχίσουμε το χορό.

- Με τρόμαξες για λίγο! Είπες θα πιαστούμε από τα χέρια και τρόμαξα! Λέω θα πέσει ξύλο εδώ πέρα, καιρός να την κάνουμε. Δεν είμαστε για τέτοια!

- Α! σε παρακαλώ, το παν ο πολιτισμός και η ευγένεια, όλοι είμαστε μεγαλωμένοι με γαλλικά και πιάνο. Με το σεις και με το σας, ανυπερθέτως…! Εδώ είμαστε μια αγαπημένη παρέα, είμαστε. Μέσ’ τα μάτια κοιταζόμαστε όλοι, ευθέως και ευθαρσώς! Ό,τι έχουμε να πούμε το λέμε ξεκάθαρα και δυνατά.

- Με μπερδεύεις!

- Κοίτα να σου πω, χρόνια δουλεύω στο ελεύθερο, χρόνια ατελείωτα, σα μαύρο σκυλί δούλευα, αλλά δεν κατάφερα να αποκτήσω αυτά που απόκτησαν άλλοι, με λιγότερη δουλειά. Τι έφταιξε; Ποιος να ξέρει; Κάθε φορά όλο και κάτι γινόταν, και όλο και κάτι έδινες, δώσε και μένα μπάρμπα! Και εντέλει έμενες να έχεις τα δυό σου χέρια βουτηγμένα στη θεόγυμνη φόδρα της τσέπης σου! Και έλεγες, άντε πάλι από την αρχή, και ξεκινούσες και προσπαθούσες και ξαναδούλευες, και ξενυχτούσες και φτου κι από την αρχή και έλεγες κοντά είμαι, θα τα καταφέρω, αλλά πάλι εκεί στη στροφή, κάτι έγινε, κάτι γινόταν, δώσε και μένα μπάρμπα, πάλι, και σου έμενε μόνο η απορία! Ξανά πάλι; Και κατέληγες, ότι το χρήμα δεν κάνει για σένα, για άλλους είναι, άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από σένα, για άλλους είναι οι καταθέσεις… Εσύ απλώς τα λεφτά σου άλλαζες και άμα ήσουν τυχερός κολλούσε κάτι περισσότερο σε καμιά ξεχασμένη άκρη της τσέπης σου!

- Τελικά, έτσι είναι, μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε…, ωραία είναι η ζωή…

- Ναι , αλλά τα έχει μ’ άλλον!