ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

-Με συγχωρείς, αλλά πρέπει να δηλώσω βλάκας!

- Δήλωσε ότι θέλεις, αλλά γιατί να σε συγχωρήσω;

- Τρόπος του λέγειν, ρε φίλε μου, αλλά αυτό σε ενόχλησε και όχι το ότι δηλώνω βλάκας;

- Καλά, θα ερχόμουνα και σε αυτό! Για πες λοιπόν; Γιατί δηλώνεις βλάκας; Απλώς το δηλώνεις ή το νιώθεις κιόλας;

- Αυτό και αν δεν είναι! Δεν υπάρχει άλλη βαθμίδα στο βλακόμετρο! Έφτασα στο τέρμα!

- Δηλαδή η κατάσταση είναι προχωρημένη!

- Έχει φτάσει στο απροχώρητο! Δεν πάει άλλο! Μετά θα γίνω ηλίθιος!

- Για πες μου τι έπαθες;

- Τι να πάθω; Δεν έχω συναίσθηση του χώρου και του χρόνου. Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται, τι ακούω, πώς να αντιδράσω, πώς κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα τόσα και τόσα που λέγονται ελαφρά τη καρδία, ένας αχταρμάς που μόνο σε μας μπορεί να συμβαίνει και πουθενά αλλού, μα πουθενά! Σου λέει, αν είναι αλήθεια, αποσύρθηκε η φορολογία των πολυτελών σκάφων αναψυχής για να μην φορολογηθούν διπλά!!! Για αυτό είμαι βλάκας! Γιατί δεν το καταλαβαίνω, δεν μπορώ να το εμπεδώσω, είμαι ανεπίδεκτος μαθήσεως, πώς το λένε, είμαι στουρνάρι, τενεκές ξεγάνωτος για να θυμηθούμε τη ρήση ενός αείμνηστου καθηγητή στο πάλαι ποτέ Γυμνάσιο! Δηλαδή, όλα τα άλλα δεν έχουν φορολογηθεί διπλά και τριπλά, μη σου πω; Πάλι από τους μη έχοντες θα παρθούν οι ανάγκες της χώρας; Τι έγινε με όλους αυτούς που θησαύριζαν σε βάρος της χώρας; Ατιμώρητοι όπως πάντα; Και πώς να εμπεδώσω όλα τα εύσημα που παίρνουμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο; Όλοι; Όχι όλοι! Οι περισσότεροι ατενίζουμε από τη άκρη της χαράδρας τον ηλιόλουστο ορίζοντα. Αλλά μας χτυπάει ο ήλιος και δεν βλέπουμε μπροστά! Μαύρη τύφλα!

- Έλα ηρέμησε!

-Όχι, δεν ηρεμώ! Και δώσε μου λίγο νερό!

- Τι το θες;

- Να πάρω το χάπι μου! Αυτό για την βλακεία!