- Όπως το πάρει
κανείς!
- Τι έπαθες; Παραμιλάς;
- Γιατί; Σου φαίνεται παράξενο; Παράξενο θα ήταν να μην
παραμιλούσα. Διότι κάθε ευυπόληπτος πολίτης σε αυτή τη χώρα πρέπει να
παραμιλάει. Υποχρεούται να παραμιλάει. Για να κρατήσει ψηλά το γόητρο της υπόληψής
του!
- Δεν σε καταλαβαίνω! Τι θες να πεις!
- Αν δεν καταλαβαίνεις το λόγο του παραμιλητού ή είσαι από
τους άλλους ή δεν έχεις ανάγκη του παραμιλητού οπότε πρέπει να το ψάξουμε!
Διότι κάθε πολίτης αυτής της χώρας που σέβεται το εαυτό του οφείλει να
παραμιλά!
- Με προσβάλλεις τώρα!
- Σε προσβάλλω και, βλέπω, έγιναν τα μούτρα σου από κρέας!
- Τέλος πάντων, δίνω τόπο στην οργή, για λέγε…
- Δεν έχουμε μείνει σε χλωρό κλαρί. Κάθε μέρα όλο και κάτι
βγαίνει στην επιφάνεια που καταλήγει να καταδιώκει …θεούς και δαίμονες. Φωτιά
και μπούρμπερη οι ασυνεπείς πολίτες, όσοι δεν πληρώνουν. Αλλά δεν έγινε ένας
διαχωρισμός σε αυτούς που δεν πληρώνουν και σε αυτούς που δεν μπορούν να
πληρώσουν. Όλοι στο ίδιο καζάνι να σιγοβράζουν μέχρι τελικής πτώσης. Λες και
είμαστε καταδιωκόμενοι εχθροί μέσα στην ίδια μας τη χώρα. Διότι πρέπει να
τιμωρηθώ για την ασυνέπειά μου.
Καλά μέχρι εδώ…, όλα καλά… Μήπως κάποιος πρέπει να
αναρωτηθεί από πού δημιουργήθηκε αυτό το κλίμα; Εγώ είμαι ο υπαίτιος αυτής της
ασυνέπειας; Διότι αν είμαι εγώ, να έρθω από μόνος μου και να ζητήσω να τιμωρηθώ
αυτοβούλως. Να προτάξω τα στήθια μου και να πω, ορίστε, πυροβολήστε με! Αλλά
τώρα; Μήπως να βρούμε τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της ασυνέπειας; Διότι, έλεος
πια, βαρέθηκα πια να είμαι πάντα το εξιλαστήριο θύμα. Τόσα χρόνια δηλαδή που
ήμουνα συνεπής δεν δικαιούμουν έναν έπαινο, ένα βραβείο, έστω της ανοιχτής
παλάμης; Καλοδεχούμενο κι αυτό!
- Τι να σου πω, βρε παιδί μου!
- Τι να μου πεις κι εσύ κι όλοι σας, αυτόφωρα, ποινικά
αδικήματα της παρακράτησης των εργοδοτικών εισφορών και της υπεξαίρεσης των
εργατικών εισφορών, βαριές κουβέντες ελαφρά τη καρδία! Λες και ζούμε σε
διαφορετικούς κόσμους! Αλλού αυτοί, αλλού εμείς!
- Αλλού; Γιατί που πήγαν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου