ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Προλαβαίνω λες;

- Γιατί; Άργησες για κάπου;

- Που να προλάβω ο κακομοίρης; Αργά το εντόπισα! Διαφορετικά, θα είχα καταφέρει να κάνω το κουμάντο μου! Πάλι ατύχησα!

- Τι δεν πρόλαβες και είσαι τόσο στενοχωρημένος;

- Ευκαιρία ήταν, αλλά μου φαίνεται, πάει πέταξε το πουλί!

- Θα μου πεις;

- Δεν είδες; Ευκαιρία είναι!

- Ποιο;

- Το νησάκι!

- Ποιο νησάκι; Τι νησάκι;

- Να… εδώ… δες… διάβασε…

- Δεν βλέπω τίποτα!

- Δεν μου λες; Πόσο καιρό έχεις να πας σε οφθαλμίατρο;

- Η όραση μου είναι μια χαρά! Είμαι περήφανος γι’ αυτήν!

- Μα, αφού δε βλέπεις!

- Τι να δω; Μου δείχνεις μια δημοπρασία για ένα νησάκι! Τι σχέση μπορεί να έχεις εσύ με τη δημοπρασία αυτού του νησιού;

- Και γιατί να μην μπορούσα να είχα; Οι άλλοι, δηλαδή, είναι καλύτεροι;

- Δε λέω, αλλά οι άλλοι σίγουρα έχουν κάτι παραπάνω από σένα! Τα λεφτά!

- Εμ, για αυτό σου λέω ότι δεν προλαβαίνω. Τιμή εκκίνησης δέκα εκατομμύρια! Που να τα βρω τελευταία στιγμή;

- Γι’ αυτό σου λέω! Τι σκας; Δεν είναι για μας αυτά!

- Θα μπορούσε όμως. Διότι όπως …έστρωσες θα κοιμηθείς! Εμείς δεν στρώσαμε και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Κοιμόμαστε;

- Άσε, ρε! Τζάμπα αγορά! Δεν διάβασες καλύτερα μου φαίνεται!

- Γιατί; Τι λέει;

- Και να το πάρεις άδικος κόπος!

- Γιατί;

- Δεν είδες που λέει, αν θες να κτίσεις σπίτι μόνο μέχρι 380 τετραγωνικά μπορείς να κτίσεις; 

- Μόνο;

- Εμ, τι σου λέω; Δεν μπορείς να χτίσεις παραπάνω. Για αυτό σου λέω, ασ’ το να πάει στα κομμάτια, δεν σε συμφέρει. Για ένα παλιόσπιτο να μπεις σε τέτοια στενοχώρια! Θα σου φτάσει; Δε θα σου φτάσει! Άσε να το πάρει κανένας κακομοίρης να χτυπιέται μετά! Και πες ότι τα είχες! Δε σε συμφέρει! Τζάμπα χτυπιέσαι!

- Λες, ε;

- Φως, φανάρι!