ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Πω! Πω! Πολύ διάβασμα έχουμε, πρέπει να πέσουμε με τα μούτρα στη μελέτη!

- Γιατί; Δίνεις πανελλήνιες κι εσύ; Τώρα σε πήρε ο πόνος; Τώρα στα γεράματα; Τώρα αποφάσισες να μορφωθείς;

- Δεν εννοώ αυτήν τη μελέτη! Άλλο διάβασμα εννοώ!

- Σαν τι δηλαδή; Θα το ρίξεις στη λογοτεχνία και θα αρχίσεις να διαβάζεις μυθιστορήματα; Να σου πω, δεν έχεις κι άδικο! Καλοκαιράκι έρχεται, χαλαρά, φραπεδάκι, παραλίες… Ε! ρε! Αυτή είναι ζωή!

- Είσαι βαθιά νυχτωμένος και σε βρίσκω λίγο εκτός εμβέλειας του χρόνου και του χώρου!

- Είχες, δεν είχες, με μπέρδεψες πάλι! Για λέγε λοιπόν, γιατί δεν θέλω να χαλάσω την ησυχία μου! Έλα, λέγε!

- Καλά, δε σε απασχολεί το αποτέλεσμα των εκλογών;

- Γιατί να με απασχολήσει; Πήγα, ψήφισα, γύρισα!

- Κάτι δηλαδή, σαν το ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!

- Ακριβώς! Τι δουλειά έχω εγώ τώρα; Ας βγάλουν τα μάτια μεταξύ τους!

- Αυτό ακριβώς εννοούσα, προηγουμένως. Τώρα θέλει διάβασμα!

- Θα μου πεις μάλλον, ποια είναι τα μηνύματα των εκλογών! Φίλε μου, αυτό το έχω ξανακούσει αρκετές έως πάμπολλες φορές! Και δεν μου καίγεται καρφάκι. Και έχει αποδειχτεί ότι τα μηνύματα έχουν ισχύ από μερικές ώρες έως μερικές μέρες. Και μετά πάλι από την αρχή!

- Δηλαδή, εσύ δεν θα τα βάλεις κάτω, να δεις ποιος, τι, που, πότε;

- Και να χάσω την ηρεμία μου; Για ποιο λόγο;

- Να δεις τι έβγαλαν οι κάλπες!

- Κοίτα να σου πω, ας ρίξουν άλλοι τη μελέτη! Διότι ο καθένας θα βγάλει δικά του συμπεράσματα. Πόσοι είναι; Τόσα συμπεράσματα θα ακούσεις! Οπότε…; Γιατί να χαλάσω τη ζαχαρένια μου; 

- Ε! Τι να σου πω, τέτοια αναισθησία, πια!

- Φίλε μου, ό,τι ήταν να διαβάσω το διάβασα, ό,τι ήταν να μελετήσω το μελέτησα. Τέλος, τώρα. Το μαγαζί έκλεισε!

- Και τι θα γίνει τώρα;

- Τι θες να γίνει; Θα αρχίσουν πάλι τα πάνελ και τα μάνελ και θα λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. Κανείς χαμένος και όλοι κερδισμένοι!

- Ώστε, έτσι, ε;

- Εμ, πώς; Αλλιώς;