Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Προσθήκη λεζάντας

- Πάει κι αυτό!
- Ποιο πάει;
- Κοντεύει να τελειώσει…
- Α! Μην αρχίσεις αυτά τα περί τέλος το καλοκαίρι και άντε καλό χειμώνα!
- Αφού έτσι είναι! Ό,τι και να κάνεις ο χειμώνας… άντε το φθινόπωρο είναι προ των πυλών… Μη σου πω ότι εκεί κάτω στο βάθος… σα να βλέπω και τα Χριστούγεννα…
- Ε! Δεν έχεις το Θεό σου! Σιγά σιγά θα μας πεις …ότι ανάβεις κάρβουνα και για το αρνί του Πάσχα! Άντε και καλά σαράντα, έτσι όπως το πας! Ακόμη δεν έχουν επιστρέψει οι …διακοπεύοντες, τα μπάνια του λαού συνεχίζονται…
- Έ! Όχι κι όλοι! Μακάριοι οι κατοικούντες σε παραθαλάσσια μέρη που έχουν άμεση πρόσβαση σε θάλασσα και ακτές… Για σκέψου και τους άλλους στα …μεσόγαια! Με το καλαμάκι βλέπουν τη θάλασσα…
- Εμ, κάποτε όλοι τρέχαμε στις θάλασσες και στις διακοπές και ο μήνας είχε εννιά! Τώρα;
- Καταργήθηκαν και τα διακοποδάνεια ρε παιδάκι μου! Άλλες εποχές! Δεν προλάβαινες να πας στην Τράπεζα και είχες το δάνειο έτοιμο στην τσέπη σου. Και μετά, άπλωνες το χάρτη έμπροσθεν σου και μελετούσες! Εδώ, εκεί, παραπέρα, πιο πάνω, πιο κάτω, όλες οι θάλασσες δικές σου. Περασμένα μεγαλεία! Παν αυτά τώρα!
- Είχαμε δεν είχαμε πισινή, φορτωνόμασταν δάνεια, …άντε να πεις, ήταν για μεγάλη ανάγκη, πάει στα κομμάτια… Αλλά και δάνειο για… τέλος πάντων…
- Τώρα άλλαξαν οι καιροί! Τώρα δίνουν φοροδάνεια!
- Είναι αυτό που κατάλαβα;
- Αν κατάλαβες σωστά! Σου λέει με εννιά άτοκες δόσεις σε πληρώνουμε τους φόρους… Και μετά θα έχεις να κάνεις μαζί μας…
- Αυτό το τελευταίο με τρομάζει… Το ότι θα έχω να κάνω μαζί τους… Βαλ’ τα κάτω να δεις… Τρεις επτά είκοσι μία… Αν είχα να δώσω δεν θα τα έδινα; Θα τα έδινα… Γιατί να βάλω κεχαγιά την τράπεζα στο κεφάλι μου;…  Και που θα βρω να πληρώνω την τράπεζα; Δηλαδή να ξεμπλέξω από την Εφορία και να μπλέξω με την Τράπεζα; Θαρρώ πως θα τα μπλέξω…
-  Απ’ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω…; Την Κική την αγαπώ μα μ’ αρέσει κι η Κοκό!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου