ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Δεν θέλω να γεράσω!

- Όπα! Άρχισαν οι σοβαρές δηλώσεις! Ησυχία! Και γιατί παρακαλώ;

-  Διότι άμα γεράσω θα αρχίσουν τα προβλήματα!

- Χα! Χα! Με έκανες και γέλασα, να είσαι καλά, ρε! Τώρα το συνειδητοποίησες αυτό; Πολύ νωρίς, ρε!

- Ξέρεις τι προβλήματα…

- Εμένα μου λες; Θες να σου απαριθμήσω; Άκου…

- Ρε, δεν λέω για τις παρενέργειες;

- Παρενέργειες;

- Αρρώστιες και τα συναφή… Αυτά είναι σίγουρα…

- Πω πω.. Με έχεις κάνει την καρδιά περιβόλι… Ωραία συζήτηση άνοιξες…

- Όταν γερνάς τι γίνεσαι;

- Τι γίνεσαι; Άσε! Δεν θες να σου πω!

- Πολύ τρέχει το μυαλό σου… Φρέναρε λίγο…

- Καλά φρενάρω… Για πες εσύ…

- Ρε! Συνταξιούχος δεν γίνεσαι;

- Εντάξει! Σωστό κι αυτό! Το θέμα σου ποιο είναι;

- Το θέμα μου; Τι σύνταξη θα παίρνω!

- Α! Αυτό εννοούσες!

- Εμ! Χωρίς χρήμα που πας;

- Γι αυτό δεν θες να γεράσεις;

- Για αυτό! Διότι έπεσε που έπεσε…

- Έπεσε! Γκρεμοτσακίστηκε δε λες!

- Άρχισαν οι διαρροές…

- Δηλαδή;

- Ψίθυροι…

- Διαρροές ή ψίθυροι;

- Όπως θες πες το! Στον όνομα θα κολλήσουμε; Το αποτέλεσμα μετράει!

- Και;

- Ότι θα πέσει κι άλλο…

- Τι; Θα μπουν οι συντάξεις στο χρηματιστήριο;

- Ναι… Και κοίτα να επενδύσεις εκεί…

- Μα, όταν μου λες…

              - Ρε, ζητάνε να πάμε την κατώτατη σύνταξη κοντά στα τριακόσια ευρώ… με δεκαπέντε χρόνια ασφάλισης… Σου λέει ότι έδωσες θα πάρεις, εκεί είσαι, δεν έχει παραπάνω…

- Εμ, έπεφταν παλιά κάτι συντάξεις παχυλές, παχυλές και τώρα το ταμείον είναι μείον. Πετσί και κόκκαλο έμεινε… ούτε κοκαλάκι δεν θα μείνει για μας να γλείψουμε… Θα ξερογλείφουμε κανένα ξεροκόμματο, άντε και καμιά στυμμένη λεμονόκουπα…

- Στυμμένη  λεμονόκουπα;;;

- Ναι, ρε! Για να μην ξεχάσω τη γεύση από το …λιμοντσέλο!