- Τρέξε, τρέξε…
- Τι έγινε, ρε;
- Τρέξε, σου λέω…
- Έλα ρε, τι έγινε;
- Διάβασε εδώ…
- Για να δω… Σιγά, ρε! Πιστεύεις τέτοια πράγματα;
- Γιατί; Αφού τα γράφουν! Ψέματα λένε;
- Σιγά ρε! Άκου…
- Δεν χρειάζεται… Το διάβασα…
- Ε! Είναι δυνατόν; …Με κατάσχεση σπιτιών, καταστημάτων,
άλλων ακινήτων και περιουσιακών στοιχείων κινδυνεύουν ένας εν ενεργεία
υπουργός, ένας πρώην υπουργός, η σύζυγος πρώην πρωθυπουργού, ένας ευρωβουλευτής
και ένας μεγαλοδημοσιογράφος και εκδότης…
- Δηλαδή, έλεος πια! Που βαδίζουμε; Ποιο ολισθηρό δρόμο
ακολουθούμε; Τι να πούμε και εμείς τότε; Κανονικά, συμφώνως τω νόμω έπρεπε ήδη
να ήμασταν πίσω από τα κάγκελα…
- Τι; Έβαλες κάγκελα στην αυλή σου; Τι λε ρε θηρίο; Πώς τα
κατάφερες; Εσύ κλαιγόσουν…
- Τα σίδερα της φυλακής εννοώ, βλακέντιε!
- Γιατί;
- Διότι πώς να πληρώσουμε τόσα βάρη, τόσους φόρους;
- Σιγά ρε!
- Το θέμα δεν είναι αυτό όμως!
- Και ποιο είναι;
- Όλα αυτά τα φωσφορίζοντα ονόματα γιατί ακόμη χρωστούν στην
εφορία;
- Σιγά την απορία! Η είδηση ή είναι σικέ ή πλέον έχει χαλάσει
ο κόσμος! Ήρθαν τα πάνω κάτω!
- Σιγά!
- Εμ, τότε; Είναι δυνατόν τέτοιο χάλι; Είναι δυνατόν; Πως
ζούμε; Πώς θα επιβιώσουμε;
- Για στάσου ρε φίλε! Όλα αυτά τα χρέη δεν πιστεύω να ήταν
από μια χρονιά μόνο. Θα έχουν κι αυτά το παρελθόν τους…
- Μάλλον!
- Άμα είναι έτσι, τι καθόντουσαν τόσο καιρό; Αν ήμασταν εμείς,
τα ραβασάκια θα πήγαιναν και θα ερχόντουσαν. Όχι ότι δεν γινόταν κάτι τέτοιο,
αλλά εμείς χρωστούσαμε μπατιρόσπορους!
- Τι να σου πω ρε φίλε! Άγνωσται αι βουλαί των ιθυνόντων…
- Ξέρεις τι κατάλαβα εγώ; Άμα χρωστάς πολλά, μα πάρα πολλά
όμως, σε προσέχουν περισσότερο… Σου λέει, μην μας πάθεις τίποτα ο πελάτης και
τα χάσουμε όλα!
- Είναι κι αυτό, αλλά …ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την
απομάκρυνση εκ του ταμείου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου