- Άντε, ρε, άσπρο πάτο, να μας ζήσει!
- Τι έγινε ρε! Γεννητούρια είχες;
- Και από αυτό!
- Δηλαδή; Τι άλλο;
- Γεννητούρια, βαφτίσια…
- Μη μου πεις ότι έγιναν συγχρόνως και τα δυο;
- Μη σου πω ότι ένα δίκιο το έχεις!
- Αμάν, ρε, πού έγινε αυτό;
- Εδώ παραδίπλα!
- Α! Στη γειτονιά μας, δηλαδή! Θα τον ξέρω κι εγώ τότε…
- Εμ, πως δεν τον ξέρεις… Τι σόι γείτονας θα είσαι…
- Λέγε, ρε, θα με σκάσεις… Και αναρωτιέμαι… Εγώ γιατί δεν
ήμουν καλεσμένος; Εσύ πήγες;
- Δεν υπήρχε περίπτωση να σε καλέσει, αλλά και να σε καλούσε
δεν θα πήγαινες…
- Να δούμε που το πας… Το κατάφερες να με εκνευρίσεις πάλι…
- Ρε, βρήκε ο γείτονας ευκαιρία, τώρα που πλακωνόμαστε
μεταξύ μας και είπε να το γιορτάσει μετά φανών και λαμπάδων…
- Τόσο καλά… Και με τέτοια κρίση έκανε τόσα έξοδα… Είδες
λοιπόν ότι ο κόσμος έχει λεφτά…
- Δεν κατάλαβες για τι πράγμα σου μιλάω τόση ώρα… Δεν θέλω
να σε κουράσω άλλο!
- Λέγε λοιπόν… σκας και γάιδαρο ώρες ώρες…
- Ο γείτονας… ο από πάνω…
- Στο ρετιρέ;
- Ποιο ρετιρέ ρε;
- Ο από πάνω λες… Που να πάει το μυαλό μου…
- Οι Σκοπιανοί, ρε… φτιάξαν αρχαιολογικό μουσείο και το
ονόμασαν παλάτι Αλέξανδρος ο Μακεδών…
- Δεν ξέρεις ότι στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος;
- Και έβαλαν και πλακέτες στη γλώσσα τους και στα αγγλικά
που λένε ότι ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας είναι ο μεγαλύτερος και γνωστότερος
Μακεδόνας βασιλιάς, ηγεμόνας του συνόλου του τότε παγκόσμιου πολιτισμού…
- Και φυσικά καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια σαν απόγονοί
του… Ε, ρε, βρεγμένη σανίδα που τους χρειάζεται…
- Αυτούς ή εμάς;
- Εμάς; Γιατί; Δεν σε καταλαβαίνω!
- Διότι αν κοιτάξεις πίσω σου, θα δεις ότι έχουμε άλυτους
λογαριασμούς με τους γειτόνους μας που ποτέ δεν καταφέραμε να ξεμπερδέψουμε…
Αντίθετα, όσο περνάν τα χρόνια τόσο και περιπλέκουν…
- Σιγά… η πόλη κοιμάται… ονειρεύεται να ξεμπλέξει τα
εσωτερικά υπαρξιακά της πρώτα… Για τα εξωτερικά έχει ο Θεός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου