Δημήτρης Στεφανάκης
Ο Χορός των Ψευδαισθήσεων
Εκδόσεις Ψυχογιός
Ο χορός, η ανεμελιά του συμβαδίζουν με τους ρυθμούς μιας
χορογραφίας ψευδαισθήσεων που ζήσαμε αθέλητα ή ηθελημένα, επενδύσαμε στις
δικαιολογίες μας, και το φινάλε του
αποδεικνύεται …ο σώζων εαυτόν σωθήτω! Ο Αλεκίνος αυτοτιμωρήθηκε, ο Σέργιος
επιβίωσε!
Ο Αλέξανδρος Σάντσας, για τους φίλους του Αλεκίνος,
παραπέμπει αθέλητα ή ηθελημένα στο γνωστό μας Αρλεκίνο. Ο μικρός διάβολος της κομέντια
ντελ άρτε …. ή ακόμη ένα μεσαιωνικό βασιλιά των φαντασμάτων, μια θεότητα, άγρυπνο
φρουρό στη πύλη του κάτω κόσμου για να εμποδίζει τους νεκρούς να πάρουν τους
ζωντανούς στον κάτω κόσμο. Ένα πνεύμα, μια θεότητα που βρίσκεται ενδιάμεσα, στη ζωή και στο
θάνατο, ακροβατεί μεταξύ της δημιουργίας και της καταστροφής. Όλα αυτά στο
Μεσαίωνα.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης είναι σήμερα, στο παρόν, συνδιαλέγεται
με την σύγχρονη εποχή της ευημερίας που προηγήθηκε και της μεγάλης πτώσης που
ακολούθησε. Έρχεται αντιμέτωπος με μια κρίση που ταλανίζει την ζωή των
ανθρώπων. Μια κρίση οικονομική, κρίση αξιών, κρίση υπαρξιακή που λικνίζεται
ρυθμικά, απλώνει τα βήματα της παράλληλα με τους ήρωες του βιβλίου.
Ο Αλεκίνος του Δημήτρη Στεφανάκη αποτυγχάνει να χτίσει την “αυτοκρατορία”
του. Ένα χρηματιστηριακό σκάνδαλο είναι
το προφανές για την πτώση του από τον πέμπτο όροφο μιας πολυκατοικίας. Από τον
κόσμο της δημιουργίας βρίσκεται στον κόσμο της καταστροφής.
Η αυτοκτονία αυτή που έρχεται εντελώς ξαφνικά και
απροσδόκητα αποκαλύπτει τα σαθρά θεμέλια μιας πλαστής ευημερίας και αφήνει μια
στρατιά επενδυτών ξεκρέμαστη, στο έλεος των αποκαλύψεων. Το θαύμα δεν υφίσταται
πλέον.
Ο Μάνος, φίλος του Αλεκίνου και αφηγητής της ιστορίας, από
τους λίγους που δεν συμμετέχουν σε αυτήν την καταστροφή, όχι απόλυτα όμως, έχει
και αυτός το δικό του μερτικό σε αυτήν την αλλοπρόσαλλη δημιουργία του
πλασματικού οικοδομήματος. Τελικά κανείς δεν είναι αθώος και άμοιρος ευθυνών!
Με την αυτοκτονία του Αλεκίνου ο Μάνος αναπολεί στιγμές των
φοιτητικών τους χρόνων, τα ξέγνοιαστα χρόνια μιας ευημερίας που τελικά
αποδείχτηκε καταστροφική και επώδυνη, κυνηγά μετά μανίας το όνειρο του, έναν ανεκπλήρωτο
έρωτα. Αλήθεια οι ευτυχισμένες στιγμές πότε θα έρθουν; Τι καταφέραμε; Τι θα
καταφέρουμε; Τι χνάρια θα αφήσουμε στο διάβα μας; Από τις σελίδες του συγγραφέα
παρελαύνουν όλα τα πάθη, τα λάθη και οι αδυναμίες ενός λαού που νιώθει τώρα πια
ότι ακόμη στροβιλίζεται μέχρι τελικής πτώσης σε ένα πικρό χορό ψευδαισθήσεων.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης
σκηνοθετεί με γλαφυρότητα τον κόσμο που προηγήθηκε και τον κόσμο που αποκαλύφθηκε
μέσα από την εμφάνιση της καταστροφής. Αποκαλύφθηκε μια οικονομική κρίση που
και αυτή με τη σειρά της αποκάλυψε τη γύμνια της σκέψης μας, της ηθικής μας,
των συναισθημάτων μας. Το ελληνικό όνειρο χάθηκε από την αυτανάφλεξη που
προκάλεσε αυτό το ίδιο. Οι σχέσεις των ανθρώπων αποδείχτηκαν μοιραίες, αποκάλυψαν
ότι το συμφέρον και μόνον το συμφέρον τροφοδοτούσε την ύπαρξή τους.
Η καθημερινότητα μιας παρέας φοιτητών και στην συνέχεια
ενεργών μελών της κοινωνίας αναδεικνύει τις αλλαγές που συντελέστηκαν και
διέγραψαν ένα παρελθόν που χάθηκε ανεπιστρεπτί!
Η άνοδος και η πτώση του ανθρώπου που συμμετέχει ενεργά και
τελικά αυτοτιμωρείται, το έκπληκτο βλέμμα του ανθρώπου που στέκει απόμακρα
προσπαθώντας να εκπληρώσει το δικό του ερωτικό όνειρο, η επιβίωση μιας
ανηθικότητας που συνεχίζει να υφίσταται, η ίδια η ζωή που συνεχίζει να θέλει να
υπάρχει μέσα από τις μικρές της λεπτομέρειες.
Σίγουρα κάτι δικό μας ανακαλύπτουμε μέσα στις σελίδες του.
Κάποιες στιγμές είναι ολότελα δικές μας, σε κάποιο καθρέφτη του κειμένου θα
αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας!
Από τη στήλη ΒΙΒΛΙΟ
των εφημερίδων
ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΘΑΡΡΟΣ | ΚΟΖΑΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου