ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Πόσο πια θα μας δουλεύουν;

- Όσο μπορεί ο καθένας! Λίγο ο ένας, λίγο ο άλλος σε δουλειά να βρισκόμαστε!

- Τα εύσημα από την Αγγέλα πήραμε για το προσφυγικό!

- Εμ, τι θα μπορούσε να κάνει; Έτσι για να φανεί! Για το άλλο το οικονομικό δεν έχει εύσημα; Για τη μιζέρια που κυκλοφορεί δεν έχει εύσημα;

- Κοίτα να δεις! Η χώρα μας ανέκαθεν ήταν κυματοθραύστης …επιδρομών προς τα ενδότερα της ευρωπαϊκής περιφέρειας! Ευρωπαϊκής… Τέλος πάντων λόγος να γίνεται. Πόσες φορές η Ελλάδα έτρωγε το αγγούρι και οι από πάνω περνούσαν ζωή και κότα; Και σε κοιτάνε  μετά οι Βόρειοι με μισό μάτι και σου κάνουν τον καμπόσο. Διότι αλλού περνούσαν ωραία και η ψωροκώσταινα λιμοκτονούσε. Πάντα έτσι δεν γινόταν; Και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αναρωτιέμαι πόσα αγγούρια έχουν μείνει για να φάμε!

- Όρεξη να χουμε, θα φάμε κι άλλα!

- Ναι, αλλά και λίγο ντοματίτσα θα έσπαζε τη μονοτονία διότι κάθε μέρα αγγούρι το βαριέσαι. Θέλει και λίγο ντομάτα, λίγο κρεμμυδάκι, κάνα δυο ελίτσες έτσι για να σπάει η μονοτονία!

- Ρε, σου λέει αναλογικά ότι η Γερμανία θα έπρεπε να είχε κάμποσες χιλιάδες πρόσφυγες αλλά …πουφ δεν τους έχει! Γιατί; Γιατί τους έχει καπελωθεί η Ελλαδίτσα! Η οποία από τη μια έχει χάσει το φως της και δεν ξέρει προς τα πού να πάει και από την άλλη έχει και το βάρος του προσφυγικού!

- Οπότε τι είναι αυτά τα εύσημα; Παρηγοριά στον άρρωστο. Έτσι για να πασπατέψει το φιλότιμό μας και να καμαρώνουμε σα γύφτικα σκεπάρνια! Διότι αυτό το …καμαρώνω είναι στο DNA  μας! Αυτό μας έφαγε!

- Α, ρε πάγαινε από δω! Να βράσω τα εύσημα και τα χάδια και τα χαμόγελα! Κάποιος να μου πει για την πραγματικότητα και την καθημερινότητα, μου! Διότι δεν την βλέπω καθαρή! Κάπως να γυαλίζει το μάτι της ένα πράγμα και μας έχει πάρει ξοπίσω και μας κυνηγάει!

- Σε λίγο να δεις! Θα πάρουμε και εύσημα για την φτώχεια στην Ελλάδα!

- Θα αναλάβει η επιστήμη να ερευνήσει το φαινόμενο πως μπορεί να επιβιώσεις φτωχός σε μια φτωχή πλέον χώρα!