ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Μη! Μη! Όχι! Όχι! Μην το πεις!

- Καλή χρονιά, φίλε μου!

- Τι σου λέω ρε τόση ώρα;

- Τι μου λες; Μη και μη, όχι κι όχι!

- Εσύ εκεί όμως! Μου πας κόντρα! Λες και δεν ξέρεις ότι είμαι νευρικός!

- Και τώρα από τα νεύρα σου δε μου δίνεις να καταλάβω…

- Τι μου ευχήθηκες;

- Καλή χρονιά !

- Το πιστεύεις;

- Μια ευχή σου ‘κανα ρε φίλε! Με πήρες από τα μούτρα!

- Την πιστεύεις;

- Ποια;

- Την ευχή!

- Ευχή είναι! Άστηνε κι ας πέσει κάτω…

- Όχι ρε! Δεν θέλω να την ακούσω!

- Γιατί;

- Έτσι ρε! Γιατί δεν θέλω.

- Δεν θες να είναι καλή η χρονιά;

- Εγώ θέλω! Αυτή θα είναι;

- Θα δείξει!

- Επειδή η όμορφη μέρα από το πρωί φαίνεται εγώ σου λέω… μια από τα ίδια! Τι θα αλλάξει; Περιμένεις από μια ευχή να αλλάξει ο κόσμος όλος; Τι καλή χρονιά; Καλή χρονιά σε σχέση με πέρυσι; Καλή χρονιά σε σχέση με του χρόνου; Με τι από όλα αυτά; Μη σου πω… προτείνω να καταργήσουμε την γιορτή της πρωτοχρονιάς… Γιατί να την γιορτάζουμε πλέον; Χώρια που ξοδευόμαστε τζάμπα και βερεσέ. Διότι δεν θα ξοδέψεις για αυτή την παραμονή; Να και την σαμπάνια σου… να και το ένα σου… να και το άλλο σου…

- Εγώ σαμπάνια δεν είχα…

- Τρόπος του λέγειν… Τα έξοδα όμως υπάρχουν… Που θα έπιαναν τόπο κάπου αλλού… Να χαρώ για μια βραδιά… ότι χαίρομαι ντε και καλά… και μετά; Ξυπνάς από το παραμύθι και λες καλημέρα άπονη ζωή…

- Δηλαδή να τα ισοπεδώσουμε όλα; Να πέσουμε στα πατώματα; Να μας πιάσει μια μιζέρια και μια κατάθλιψη;

- Όχι αυτό, ρε! Αλλά να δούμε τα πράγματα αντικειμενικά! Να αντιδράσουμε! Να μην συνεχίσουμε να κλειδωνόμαστε σε αυτή την παγίδα απομίμησης της ευτυχίας! Να αλλάξουμε τη ματιά μας…

- Κοίτα! Εγώ ένα στραβισμό τον έχω! Θα πιάσει;