- Καλή Ανάσταση!
- Αμήν και πότε!
- Αλλού το πας πάλι!
- Γιατί ρε; Τι είπα;
- Εννοώ την Ανάσταση, την Ανάσταση!
- Και εγώ για την Ανάσταση, την Ανάσταση μιλάω!
- Όχι, εσύ μιλάς για την άλλη Ανάσταση! Εγώ δεν μιλώ για
αυτήν που λες εσύ!
- Για την ίδια μιλάμε! Διότι η μία Ανάσταση είναι επακόλουθο
της άλλης Ανάστασης!
- Και πως γίνεται αυτό; Έλα στα συγκαλά σου!
- Στα συγκαλά μου είμαι!
- Τότε;
- Η δικιά σου η Ανάσταση τι συμβολίζει;
- Την νίκη της ζωής!
- Στα λόγια μου έρχεσαι! Τι δεν καταλαβαίνεις;
- Αυτά που λες!
- Και η δίκη μου Ανάσταση αναζητά τη δική της νίκη! Δεν είμαστε
με το ένα ποδάρι στον τάφο; Για πες! Τάφος ο ένας, τάφος και ο άλλος! Αν ξεκολλήσουμε
το ένα ποδάρι μας, θα σωθεί και το άλλο. Και μετά ζήτω η ζωή! Θα αναστενάξουν
οι πλαγιές και οι ραχούλες! Αλλιώς, οι ευχές θα μείνουν μόνο ευχές και θα τις πηγαινοφέρνουμε
από γιορτή σε γιορτή και ούτω καθεξής! Γκέγκε; Θα τις έχουμε ορόσημα ευχών και
παρακλήσεων! Και από Πάσχα σε Χριστούγεννα και από κει πάλι την κατηφόρα για
τον Πάσχα και το δρομολόγιο συνεχίζεται… Γύρω γύρω όλοι στη μέση ο Μανώλης! Θα πιάσουμε
και το γαϊτανάκι και από δω παν κι οι άλλοι!
- Ένα δίκιο πρέπει να το ‘χεις!
- Κάθε φορά τα ίδια λες! Άλλαξε και λίγο, έχεις καταντήσει
βαρετός!
- Καλά, θα προσπαθήσω!
- Οπότε τι καταλάβαμε; Περιμένουμε το φως της Ανάστασης να φωτίσει
και εμάς! Μάλλον πρέπει να φωτίσει τους από πάνω και όχι μόνο. Πόσα Πάσχα
περάσαμε; Αμέτρητα, άσε μην πω πόσα! Είδες εσύ να φωτίστηκε κανένας και να
κατέβασε ιδέες, εδώ οι καλές ιδέες; Εγώ δεν είδα κανένα! Πάρε τον ένα, χτύπα
τον άλλον!
- Χρονιάρες μέρες άλλαξε διάθεση ρε! Μην σε παρασύρουν πάλι
και πέσεις πάλι!
- Κι άλλο; Δεν έχει άλλο!
- Καλή Ανάσταση, φίλε μου!
- Καλή Ανάσταση, ρε καρντάση μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου